Την περασμένη Παρασκευή ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους συνθέτες μουσικού θεάτρου, όπερας αλλά και οργανικής μουσικής, ο ελληνικής καταγωγής Γιώργος Απέργης ήρθε για δεύτερη φορά στη Στέγη Τεχνών και Γραμμάτων του Ιδρύματος Ωνάση, σε συνεργασία και πάλι με το IRCAM, το κορυφαίο ινστιτούτο έρευνας για την ακουστική και τη μουσική. Με εργαλείο του την τεχνολογία θίγει το επίκαιρο ζήτημα της παρακολούθησης της ζωής μας χάρη στα νέα μέσα. «Πώς είναι να βλέπεις χωρίς να σε βλέπουν; Πώς είναι να παρακολουθείς τους γείτονές σου στο σ...

Μεγαλώνουμε, και το παιδί που ήμασταν κάποτε έχει χαθεί στην καθημερινότητα, τις δουλειές και τις ευθύνες. Όταν, όμως, βλέπουμε ένα παιδί να παίζει ανέμελα, αναπολούμε τις εποχές που το κυνηγητό και το κρυφτό ήταν οι μόνες μας έννοιες, τις εποχές που ένα κλαδί για όπλο μας έκανε παντοδύναμους και τίποτα δεν ήταν ακατόρθωτο. Μέσα απ’ το παιχνίδι... -Ταξιδέψαμε σε χώρες που υπάρχουν μόνο στην πιο μακρινή φαντασία με μέσο ένα ξύλινο αλογάκι, μια άμαξα από τουβλάκια και τις αναμνήσεις μας τις κάναμε κατασκευές που μας θυμίζουν τους τόπους που επισκεφθήκαμε. -Ανακαλύψαμε τους πιο δυνατούς και γενναίους ήρωες, τις πιο απροσπέλαστες κρυψώνες. -Βουτήξαμε σε λάσπες, σε λακκούβες , σε άμμο , σε χορτάρια και κυλιστήκαμε μέχρι να γίνουμε αγνώριστοι. -Μεταμορφώσαμε ένα κονσερβοκούτι σε μπάλα, ένα κεράσι σε σκουλαρίκι, ένα πανί σε ονειροσέντονο, ένα χαρτοκιβώτιο σε άμαξα. Η σημαντικότητα του παιχνιδιού για το παιδί είναι τεράστια, η φύση πάνσοφα έβαλε το παιχνίδι από τη νηπιακή μέχρι και την πιο προχωρημένη ηλικία για να πετύχει την αρμονική ανάπτυξη κάθε ψυχοπνευματικής και σωματικής λειτουργίας του ανθρώπου. Το μωρό, όταν κινεί ασυναίσθητα τα πόδια και τα χέρια του, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό, ικανοποιεί το παιγνιώδες του ένστικτο κι αποκτά έλεγχο του σώματός του. Μέσα απ’ το παιχνίδι το ...

Με τον πρώτο ανοιξιάτικο ήλιο και με αφορμή την ημέρα της Γυναίκας βρεθήκαμε στα καφέ της πόλης να κουβεντιάζουμε με φίλες-Πέντε κορίτσια, δραστήρια που επιμένουν να αγαπούν αυτήν την πόλη και να μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους και τα ενδιαφέροντα τους. Όλγα Κυριακίδου, Youth Worker- Μέλος των Παιδιών Εν Δράσει Αγαπημένο σημείο στην πόλη Όταν είναι ηλιόλουστη, η παραλία μπροστά στο Λευκό Πύργο. Όταν είναι βροχερή, οι διαδρομές μέσα στα στενά της. Όταν φυσαει ο Βαρδάρης, πάνω στο Σειχ Σου στο Καρά Τεπέ. Αγαπημένο τραγούδι Refugee – OiVaVoi Γιατί μένεις ακόμα εδώ; Για τα γνωστά γκαρντάσια. Γιατί σε κάθε στροφή, σε κάθε βήμα θα βρεις μια γνωστή φάτσα Γιατί ποιος θέλει να αποχωρίστει κάτι με το οποίο είναι ερωτευμένος; Τι δεν λένε ποτέ οι γυναίκες στους άντρες; ΟΧΙ. Αγαπημένο Βιβλίο Ο Κόσμος της Σοφίας, Γιοστέιν Γκάαρντερ Ο Λύκος της Στέπας, Έρμαν Έσσε Στέλλα Παπάζογλου- Aρχιτέκτονας Αγαπημένο σημείο στην πόλη Αγαπημένο σημείο είναι για μένα εκεί που φτιάχνει κανείς τις πιο ωραίες αναμνήσεις. Αγαπημένο τραγούδι Τελευταία αγαπώ πολύ το Whole Wide World στην εκτέλεση του Will Ferel από την ταινία Stranger than fiction. Γιατί μένεις ακόμα εδώ; Για τους φίλους μου, για τον ήλιο και τα χρώματα της πόλης και γιατί πάντα τελικά θέλεις να δημιουργείς στον τόπο σου κα...

Αυτή η μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων ήταν η νικήτρια των Όσκαρ του 2000. Κέρδισε επίσης πάνω από 20 βραβεία και θεωρείται η πιο επιτυχημένη από την σειρά των έργων του σκηνοθέτη Michael Dudok De Wit....

Μπορεί να αγαπάς ή να μισείς τη μουσική του Νικήτα Κλίντ. Αυτό που δεν μπορείς με τίποτα να κάνεις είναι να αγνοήσεις τη μοναδική του προσωπικότητά του, καθώς και τη διαδρομή του από το 1991, μέλος των Active Member (τότε) μέχρι τον Moriginal ήχο και τις Ρόδες United του σήμερα.Συναντήσαμε τον Νικήτα, στους Αμπελόκηπους και κάναμε μια σύντομη αλλά περιεκτική κουβέντα με τη συνοδεία γαλλικού καφέ -μεταξύ φωτογράφισης και πριν φύγει σκαστός για πρόβα με το συγκρότημα. Έμειναν λίγες μέρες για τη συναυλία σας στην Θεσσαλονίκη. Πες μας τι να περιμένουμε; Τη μουσική, τα lyrics και την ενέργεια μας. "Politics Bullshit", τι σημαίνει και τι μήνυμα θέλετε να περάσετε; Σημαίνει οτι το πολύ μπλα μπλα είναι μούφα - επίσης ο φανατισμός το ίδιο. Πολεμάμε την κομματικοποίηση στη ζωή μας που ξεκινάει από τα σχολεία και τις σχολές και φτάνει μέχρι τους νόμους και το δρόμο. Δε σημαίνει απολιτίκ - σημαίνει ακομματίκ. Επίσης, αποτελεί μια γνωστή αφροαμερικάνικη έκφραση αρκετά Hip Hop θα λεγαμε. Έχουμε μάθει ότι μαγειρεύεται νέο δίσκος από Ρόδες United. Tι, ποιος, πότε και γιατί; Τίτλος “Internet”. Είμαστε στη διαδικασία γραψίματος - όταν τελειώσει θα βγει. Το γιατί είναι το αυτονόητο - γιατί είμαστε μια μπάντα που παίζει και γράφει μουσική. Πάνω σε αυτά που είχες πει στην ΕΣΗΕΑ, τι πιστ...

Είναι μουσικοί ή κινηματογραφιστές; Γιατί ο φίλος και συνοδοιπόρος του Nick Cave, Jim Sclavunos, τους θεωρεί μια απ’ τις καλύτερες μπάντες εκεί έξω; Αφήνοντας τη μίζερη ελληνική πραγματικότητα και την εσωστρέφεια, ο Λάκης Ιωνάς- ένας εκ των δύο αδελφών Ιωνά που απαρτίζουν το γκρουπ (ο έτερος είναι ο Άρης)- μιλάει αποκλειστικά στον Αρχιμήδη Παναγιωτίδη και τον «ε». Xαίρομαι που μιλάμε μαζί...Μουσική ή κινηματογράφος; Τελευταίο σας LP το Am I Vertical? αλλά, παράλληλα, έτοιμο και το πρώτο σας μεγάλου μήκους φιλμ, με τίτλο LUSTLANDS. Βλέπετε τους Callas σα μουσικούς, κινηματογραφιστές ή τι; Για εμάς όλα αυτά που αναφέρεις είναι ένα πράγμα...Οι επιρροές μας, οι αναφορές μας, οι αγάπες μας και η δουλειά μας πατάει, μπερδεύεται, ανακατεύεται και ζευγαρώνει σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς των τεχνών. Οπότε, βλέπουμε τους εαυτούς μας απλά σαν κάποιους που καυλώνουν να κάνουν συνεχώς πράγματα (και θαύματα) με τους φίλους και συνεργάτες τους. Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή. Παραγωγή στο δίσκο ο σπουδαίος JimSclavunos. Πως έγινε αυτό; Μας είδε σ’ ένα live μας στο Λονδίνο, όπου παίζαμε για το περιοδικό Artrocker. Μετά τη συναυλία μας είπε πως γούσταρε πολύ και μας πρότεινε να παίξουμε με τους Grinderman. Μετά είχαμε επικοινωνία, του στείλαμε demo, γούσταρε και είπε «οκ, θα το κάνο...

Μια ερώτηση κοινή για όλους. Απορίες, αναζήτηση, προβληματισμός, κρίσεις, διάλογος, απόψεις. Αναζητούμε ήρωες, αυτοπροτάσσονται μόνοι τους; Η σωτηρία έρχεται εκ των έσω; Ζούμε στην εποχή έλλειψης ηρώων;Εφτά άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους μας δίνουν την δική τους απάντηση. Δημήτρης Θεοδωρόπουλος αρχισυντάκτης στο περιοδικό BHmagazino. "Είναι βαρετή η ζωή χωρίς ήρωες. Αν δεν έχεις κάποιον να θαυμάζεις, κάποιον να αγιοποιήσεις, κάποιον να θυσιάσεις, κάποιον να περιμένεις – εντελώς βολικά – να σε σώσει, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες σου, όλα φαίνονται πιο δύσκολα, πιο απαιτητικά. Αλλά όσο και να φαίνεται βαρετή, η ζωή χωρίς ήρωες είναι πιο αληθινή. Η ελληνική κοινωνία, χρόνια βυθισμένη σε μια βολική ψευδαίσθηση που ψιθύριζε πως είτε όλοι οι άλλοι φταίνε για τα προβλήματα, είτε κάποιος άλλος, θα φροντίσει να τα λύσει, δεν έχει ζήσει ακόμα το σοκ της συνειδητοποίησης: Οι ήρωες πέθαναν (αν έζησαν ποτέ), πρέπει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας, χωρίς επαγγελματίες σωτήρες. Είναι μια μικρή, ενοχλητική, άβολη, αλλά απαραίτητη ενηλικίωση. Σε μια από τις πιο φθαρμένες από τη χρήση φράσεις για τους «ήρωες» από την πένα του Μπέρνολντ Μπρέχτ, ο μαθητής του Γαλιλαίου του λέει «αλίμονο στις χώρες που δεν έχουν ήρωες», για να απαντήσει η σοφία του Δασκάλου το διάσημο «αλίμονο στις χώρες που έχο...

4 άνθρωποι της πόλης καταγράφουν τη μόδα και το στυλ στους δρόμους της Θεσσαλονίκης- και όχι μόνο!Μέγαρο ΜουσικήςΝέα ΠαραλίαΝέα ΠαραλίαΠολυχώρος ΜύλοςΣυγγρού www.jazeeky.com...

...του κομματικού ντε. Για λίγο. Και λίγο. Αλλά αμαρτία εξομολογημένη ουκ εστιν αμαρτία λένε φίλοι μου, γι'αυτο κι εγώ σήμερα θα ξεγυμνώσω τα ρεζιλίκια μου μπροστά σας κι ας με σταυρώσετε πετώντας μου πέτρες και φραπεδες, σαν να είμαι ο Βαραββάς ή ο Βενιζέλος. Ήμουν που λέτε κι εγώ στο πανεπιστήμιο ένα από αυτά τα παιδιά των παρατάξεων. Δεν κράτησε πολύ, δεν πήγα στη Μύκονο, ούτε στην Αράχοβα κι έτσι έχασα αυτή τη μοναδική εμπειρία να χορέψω Τσαλικη πάνω στην μπάρα φωνάζοντας “περνάμε σουουουουπερ”, ήμουν τόσο ξενέρωτη που ούτε στο κάμπινγκ στη Χαλκιδική δεν έχω πάει (δούλευα κιόλας) αλλά ήμουν από εκείνα τα μικρά συνδικαλιστόνια των μικρών πανεπιστημιακών τμημάτων που μοίραζαν σημειώσεις και έβγαζαν φωτοτυπίες με το κιλό, άκουγαν τον πόνο της συμφοιτήτριας που δεν ήξερε ποιο μάθημα να διαλέξει, έχω κάνει εφορευτική σε 2-3 εκλογές στο τμήμα μου, έχω γιορτάσει εκλογική νίκη στα μπουζούκια, έχω χωρίσει συμφοιτητές που έπαιζαν ξύλο για τα παραταξιακά, έχω τσακωθεί κι εγώ η ίδια για το τραπεζάκι μας και τις αφίσες κι έχω κολλήσει και μερικές κι εγώ η ίδια, ρυπαίνοντας τον χώρο του πανεπιστημίου και τα δόντια μου με κομματάκια σελοτειπ. Ναι, είμαι μια από αυτά τα μιαρά ανθρωπάρια κι αναλαμβάνω όση ευθύνη μου αναλογεί για όλα αυτά που σας ενοχλούν στις κομματικές παρατάξεις στα πανε...

Λευκώματα, συγγράμματα, τεύχη του Metropolitan Museum και άλλες εκδόσεις του τελευταίου μισού αιώνα, προσφέρονται δωρεάν είτε να τα διαβάσεις δωρεάν είτε να τα κατεβάσεις. Μη χάνεις καιρό. Μπεςεδώ...

Δέκα σχολεία από Αθήνα και Πάτρα, μια σκηνή, δύο ημέρες χορού.Η Ιωάννα Χατζηανδρέου βρέθηκε στη Στέγη και μας μεταφέρει.... Μια εμπειρία που θα θυμάμαι για πολύ καιρό, δύο μέρες γεμάτες χορό από νέα παιδιά που μέσα από την υπέροχα συντονισμένη προσπάθεια των χορευτών-δασκάλων τους παρουσίασαν αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος "Χορεύω άρα επικοινωνώ". Δέκα σχολεία από Αθήνα και Πάτρα δούλεψαν με τους Κάντυ Καρρά, Ανδρονίκη Μαραθάκη, Γιάννη Νικολαΐδη, Άρη Παπαδόπουλο, Μάρθα Πασακοπούλου, Δημόκριτο Σηφάκη, Έλενα Σταυροπούλου, Αντώνη Στρούζα, Μαρία Φουντούλη και Ηλία Χατζηγεωργίου. Στο πρόγραμμα της Πάτρας συμμετείχε και η χορεύτρια Carmen Nicole Smith, από την ομάδα Battery Dance Company της Νέας Υόρκης. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η προσήλωση και η αγάπη των παιδιών-εφήβων σε αυτό που είχαν να φέρουν εις πέρας, το ενδιαφέρον τους να μάθουν και η εκφραστικότητα που οι δάσκαλοί τους μπόρεσαν να τους μεταδώσουν κι όπου η παρουσία τους πλησίασε την πειθαρχία και αγάπη για το χορό επαγγελματιών χορευτών. Ύπεροχη στιγμή η είσοδος των μαθητών στην μεγάλη Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Έκπληξη, δέος, χαρά, αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα για το αν θα ανταπεξέλθουν στο μέγεθος της στιγμής και του χώρου. Αξιέπαινος κι ο συντονισμός των τεχνικών της Στέγης και ειδι...

Έρωτας στην Μεγάλη Οθόνη: Ψέμα ή Αλήθεια; “Ο Έρωτας δεν είναι όπως στις ταινίες” ή μήπως είναι; Συχνά ο κινηματογράφος μας γεννά προσδοκίες για την ζωή κι η ζωή έρχεται να τις καταλύσει. Αν και τα πράγματα δεν είναι ακριβώς τόσο απλά. Υπάρχει ένα φαινόμενο που παρατηρείται περισσότερο στις πρόσφατες γενιές-κυρίως λόγο της ελευθερίας που προσέφερε η σεξουαλική επανάσταση, αλλά καραδοκούσε ανέκαθεν, το φαινόμενο του να “ερωτευόμαστε τον έρωτα”. Παρότι τον πρόλαβαν η ποίηση, η ζωγραφική, η μουσική και η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος φέρει ουκ ολίγη ευθύνη για αυτό το φαινόμενο σήμερα. Από την στιγμή που ο έρωτας ταυτόχρονα με αξία αποτέλεσε και ιδανικό marketing- δηλαδή πάντα, το σινεμάοργίασε φτάνοντας από το σημείο να εκφράζει τον έρωτα, στο σημείο να διαφημίζει τον έρωτα. Το θετικό αποτέλεσμα αυτού είναι μία γενιά γαλουχημένη με ανυπομονησία να ερωτευθεί, να δώσει και να δοθεί, το αρνητικό αποτέλεσμα είναι μία γενιά βαθύτατα απογοητευμένη και το συμπέρασμα είναι: “Ο έρωτας δεν είναι όπως στις ταινίες”. Οι λόγοι μάλλον είναι πολλοί, εγώ θα κατονομάσω δύο: Ο Πρώτος είναι το γεγονός ότι ο κινηματογράφος έχει την τάση να εξιδανικεύει, όχι το συναίσθημα, διότι δεν μπορεί να το κάνει αυτό, ούτε τις συνθήκες, παρότι έτσι συχνά πιστεύουμε. Αυτό που εξιδανικεύε είναι τον άνθρωπο τον ίδι...

-cherchez la femme[1] - ‹‹ Το αίμα δεν έχει σύνορα / στην ανάσκελη νύχτα σας ›› Ενρίκε Βίλα-Μάτας, Δόκτωρ Πασαβέντο Καθώς κυλά το 2014, κι ενόσω η κρίση συνεχίζεται, καθίσταται εμφανές ότι όσο περισσότερο η μορφή του άλλου αποδεσμεύεται από τον όποιο – υλικό – περιορισμό, τόσο περισσότερο αυθεντικός (νιώθεις να) γίνεται απέναντι στον εαυτό σου ̇ τότε είναι που αντιλαμβάνεσαι πως η μορφή του σώματος αναλαμβάνει να φέρει ένα νόημα. ‹‹ Το τελευταίο ενυπάρχει στο πρωταρχικό Είναι, αλλά ιδιαιτεροποιείται έτσι ώστε, παίρνοντας μια συγκεκριμένη μορφή να μπορεί να μου αποτείνεται ››, με άλλα λόγια, ‹‹ προκαλείται μια απόδραση του νοήματος μέσα στην ύλη ››[2] του σώματος. Μόνο που το κάθε σώμα δεν υπάρχει με την ίδια ένταση. Γι ̓ αυτό, η σοβαρή μορφή μιας γυναίκας της οποίας η ευαισθησία συνοδεύεται από αμείωτη ένταση, σχετίζεται πάντα με ό,τι παρουσιάζεται ως δίχως-όριο. Τότε είναι που μάτια μισόκλειστα και υγρά σπεύδουν να φανερώσουν μια ακατανίκητη ερωτική ορμή, κρύβοντας συνάμα έναν θησαυρό υποσχέσεων ̇ μάτια που αν ρίξουν μία μόνο σπίθα πάνω στον άνδρα, μπορεί να τον κάψουν ως το βάθος της καρδιάς του. Κι όμως, περιμένεις να αρπάξεις ένα της βλέμμα που να έχει μια ιδιαίτερη σημασία, ένα βλέμμα αβίαστο, σιωπηλό, που να σε γεμίζει σεβασμό. Αυτό που αφειδώς διαχέεται είναι μί...

Είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος που ζει στη μικρή πόλη Tacoma των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μεσήλικας, βιετναμέζικης καταγωγής και έχει τον καλύτερο κήπο στην περιοχή. Ίσως και σε όλη την πόλη.Ίσως και σε όλη την πολιτεία!...

Άνοιξαν οι ουρανοί και αυτό το time lapse βίντεο το οποίο δημιούργησε ο φωτογράφος Nicolaus Wegner για το National Geographic που ονομάζεται «Stormscapes», δείχνει τη μαγεία της φύσης. Stormscapes from Nicolaus Wegner on Vimeo....

Απίστευτο κι όμως αληθινό- οι ερευνητές του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ ξεπέρασαν εαυτόν!Έφτιαξαν το "ζωντανό" βιβλίο το οποίο «φοριέται» στο σώμα του αναγνώστη και του επιτρέπει να νιώσει πάνω του στην κυριολεξία τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών της ιστορίας ....

«Γεια σας. Ήρθα για να σας δείξω ο ίδιος την Οδό Ονείρων. Δεν ξεχωρίζει. Είναι ένας δρόμος σαν όλους τους άλλους δρόμους της Αθήνας. Είναι ας πούμε – ο δρόμος που κατοικούμε. Μικρός, ασήμαντος, λυπημένος, τυραννικός, μα κι απέραντα ευγενικός. Έχει πολύ χώμα, πολλά παιδιά πολλές μητέρες και πολλή σιωπή. Κι όλα σκεπασμένα από έναν τρυφερό μα κι αβάστακτο ουρανό. Εδώ σ’αυτόν τον δρόμο γεννιώνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών ίσαμε τη στιγμή που η αναπνοή τους θα ενωθεί με τ’ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφίου και θα χαθεί. Όμως την νύχτα δεν τους πιάνει ο ύπνος. Κι όταν δεν ονειρεύονται, τραγουδούν…»Αυτή ήταν η εισαγωγή της παράστασης "Οδός Ονείρων". Της παράστασης του Μάνου Χατζιδάκι, στο θέατρο Μετροπόλιταν.Η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία και το θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο καθημερινά. Την παρακολούθησαν μάλιστα πολλές καλλιτεχνικές προσωπικότητες απ' όλο τον κόσμο. Θεωρήθηκε το αντίπαλον δέον της Όμορφης Πόλης, της παράστασης του Μίκη Θεοδωράκη που παιζόταν στο θέατρο Παρκ, αρκετά κοντά στο θέατρο Μετροπόλιταν.Είχε θέατρο, μουσική, guest stars ακόμη καικινηματογραφικά στιγμιότυπα από ένα μικρού μήκους σατιρικό φιλμάκι με πρωταγωνιστή το συνθέτη.Η παράσταση ασχολούνταν με τις ιστορίες των κατοίκων μιας Αθηναϊκής γειτονιάς οι οποίοι κάνουν τις ευχές τους πραγματικότητα μέσ...

Έφτασε η στιγμή που η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου θα απονείμει τα ετήσια βραβεία της. Μας αρέσει - δεν μας αρέσει, πρόκειται για την πιο δημοφιλή και παγκοσμίως αναγνωρισμένη τελετή βράβευσης αλλά και μια από τις πιο επιτυχημένες διαφημιστικές εκστρατείες ever. Το να κερδίσεις Όσκαρ είναι μεγάλη υπόθεση: εμπορικά, διαφημιστικά αλλά και καλλιτεχνικά. Προφανώς οι επιλογές της Ακαδημίας δεν είναι παρόμοιες με τις επιλογές ενός φεστιβάλ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ανάξιες λόγου. Ίσα-ίσα, τα μεν φεστιβάλ αφορούν κυρίως το αβάντ-γκαρντ και τις πρωτοπορίες ενώ η Ακαδημία ψηφίζει σαφώς με πιο ακαδημαϊκά κριτήρια αλλά αυτά ακριβώς τα κριτήρια είναι που αφορούν το μεγάλο κοινό. Φέτος για το χρυσό αγαλματίδιο της Καλύτερης Ταινίας διαγωνίζονται τα φιλμ American Hustle (Οδηγός Διαπλοκής), Captain Phillips, Dallas Buyers Club, Gravity (Βαρύτητα), Her (Δικός της), Nebraska, Philomena, 12 Years a Slave (12 χρόνια σκλάβος) και The Wolf of Wall Street (Ο Λύκος της Γουόλ Στρητ). Από όσα διαβάζουμε το «12 χρόνια σκλάβος» και το«Gravity» είναι τα φαβορί, με το πρώτο να προηγείται. Ο «Οδηγός Διαπλοκής» μάλλον δεν θα κερδίσει, δεδομένου ότι και πέρυσι ταινία του David O.Russell πήρε το βραβείο (Silver Linings Playbook). Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Εγώ θα ψήφιζα το «Nebraska»...

Η, με έδρα τη Νέα Υόρκη, εταιρεία παραγωγής ταινιών Kid Guy Collective έχει ντοκουμεντάρει τα χάρτινα αγάλματα του Κινέζου καλλιτέχνη Li Hongbo, τα οποία έχουν προηγουμένως παρουσιαστεί από το Designboom. Ένω πρόσφατα παρουσιάζει την έκθεση ''tools of study'' στην Klein Sun γκαλερί, στη Νέα Υόρκη μέχρι τις 22 Μαρτίου, ο Hongbo χαράζει λεπτομερώς αναπαραστάσεις πορσελάνινων δημιουργημάτων με χιλιάδες φύλλα λεπτού χαρτιού. Επηρεασμένος από τον ενθουσιασμό του με τις παραδοσιακές κινέζικες διακοσμήσεις, γνωστές και ως paper gourds, οι οποίες περιλαμβάνουν επιστρώσεις από κολλημένα φύλλα χαρτιού, ο Hongbo χρησιμοποιεί μία δομή κερήθρας ώστε να δημιουργήσει ευέλικτες και δυναμικές αναπαραστάσεις των κλασικών έργων. Το video παραγωγής της Kid Guy Collective, σε συνεργασία με την γκαλερί ντοκουμεντάρει την αλλόκοτη κίνηση που υπάρχει, όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με αγάλματα που αψηφούν τη λογική, τραβώντας τα και μετατρέποντάς τα σε αφηρημένες, όμοιες με κολλητές δημιουργίες. Μιλώντας για τον Hongbo, η Kid Guy λέει ότι ο καλλιτέχνης ''τεντώνει τη φαντασία σου με μία στροφή στην παραδοσιακή γλυπτική.'' Το αργής κίνησης video εστιάζει στο μέσο του χαρτιού και στις μοναδικές ικανότητες που έχουν οι δουλειές του Hongbo, όταν παρουσιάζονται στον χώρο.Ένα κλασικό έργο φτιαγμένο από χαρτί, ...

Μικρή νεκροφιλική ιστορία με τυχερά παίγνια Όταν έχει παλίρροια μαζεύονται λέει στη νέα παραλία επιτήδειοι τζογαδόροι και παίζουν πόκερ κάτω από τα κόκκινα φωτάκια μέχρι τελικής πτώσης. Ακούνε Paco de Lucia στη διαπασών και καπνίζουνε πούρα αγνώστου προελεύσεως φυσώντας τον καπνό τους ανάμεσα σε μεταλλικές ομπρέλες. Τα ρούχα τους έχουν ξεφτίσει και διαπληκτίζονται συχνά με ποδηλάτες και πλανόδιους σκύλους. Ερωτευμένα ζευγαράκια σηκώνονται και φεύγουν ενοχλημένα καθώς οι χαρτοπαίκτες πλησιάζουν στ' απομονωμένα παγκάκια μπροστά απ' το μακεδονία παλλάς σέρνοντας μια πράσινη τσόχα κι ένα φουλ του άσου. Όταν όλα τα σημεία της παραλίας αποδειχτούν γκαντέμικα καταλήγουν απογοητευμένοι στην καντίνα πριν το βασιλικό θέατρο και βάζουνε στοιχήματα: ποιο σουβλάκι θα ψηθεί πρώτο, ποιος θα βγει πρωθυπουργός, πόσο θα ανέβει η τιμή του πετρελαίου, ποιό αμάξι θα μαρσάρει πιο δυνατά, ποια είναι η πιθανότητα ο κόσμος να τελειώσει απόψε ή αύριο το βράδυ. Κάτι τους σπρώχνει μέχρι τον λευκό πύργο, να κάνουν τον γύρο, ν' αγναντέψουν την θάλασσα και να υπολογίσουν πόσες χιλιάδες παρτίδες έχουν παίξει με συμπαίκτες που πολλοί τους είναι ήδη νεκροί εδώ και χρόνια. Κάποιοι από το ποτό, άλλοι από το τσιγάρο, άλλοι από κάποια σπάνια ασθένεια της ψυχής που ευδοκιμεί στην μεσόγειο. Μετά τραβάνε μελαγχολικοί ...

Με μία φωτογραφία και 10 λέξεις θα καταλάβετε.Συγκινητικές ιστορίες, καταστροφές και θεομηνίες, αγάπες που διαρκούν στον χρόνο. Η ζωή έχει τα πάντα. ...

Ο κόσμος της Becky Joye έχει πυροτεχνήματα, πολύχρωμες ομπρέλες, ουρανούς και αστέρια.Δείτε τη δουλειά της στο site τηςhttp://beckyjoye.com/...

Είναι γνωστό πως στις διαφημίσεις υπερβάλλουν, όμως οι εταιρείες fast food είναι ένα επίπεδο πιο πέρα.McDonald’sTaco BellJack In The BoxBurger KingBurger KingMcDonald’sMcDonald’s...

Ακούγοντας το «A quoi ça sert l’amour» των Édith Piaf και Theo Sarapo (1962) αναρωτιόμαστε σε τι χρησιμεύει αυτό το ανυπόφορο και υπέροχο συναίσθημα του έρωτα.- Εγώ άκουσα να λένε πως ο έρωτας σε κάνει να υποφέρεις, πως σε κάνει να κλαις. Σε τι χρησιμεύει το να αγαπάς;-Σε τι χρησιμεύει ο έρωτας; Στο να μας δίνει χαρά με δάκρυα στα μάτια. Είναι θλιβερός και υπέροχος.-Τελικά, αν κατάλαβα καλά, χωρίς έρωτα στη ζωή, χωρίς τις χαρές και τους πόνους που σου προκαλεί, έζησες για το τίποτα;-Μα ναι! Κοίταξέ με! Τον έχω πιστέψει κάθε φορά! Και πάντα θα τον πιστεύω. Σ’ αυτό χρησιμεύει ο έρωτας! Αλλά εσύ είσαι ο τελευταίος. Αλλά εσύ είσαι ο πρώτος. Πριν από εσένα, δεν υπήρχε τίποτα. Μαζί σου νιώθω καλά. Εσύ είσαι αυτός που θέλω. Εσύ είσαι αυτό που μου έλειπε. Εσένα θα αγαπώ για πάντα. Σε αυτό χρησιμεύει ο έρωτας....

Ο Αμερικανός τραγουδοποιός Sixto Rodriguez περιφέρεται με την κιθάρα του έξω από τα χρεοκοπημένα εργοστάσια του Ντιτρόιτ, της πόλης που γεννήθηκε, έζησε και συνεχίζει να ζει μέχρι σήμερα. Ήταν Νοέμβριος του 1971 και στο στούντιο της Sussex Records ένας ξερακιανός τριαντάρης ετοιμαζόταν να ηχογραφήσει το τελευταίο του τραγούδι. Μολονότι ο πρώτος του δίσκος, το “Cold Fact”, είχε πατώσει στις πωλήσεις ένα χρόνο πριν, τώρα ο δεύτερος δίσκος του με τον τίτλο “Coming from Reality” αποτελούσε την τελευταία του ευκαιρία να διακριθεί στο μουσικό στερέωμα και να ξεφύγει από τις φτωχογειτονιές του Ντιτρόιτ. Όντας το έκτο παιδί μιας οικογένειας Μεξικανών μεταναστών, του είχαν δώσει το όνομα Sixto («Έκτος») και είχε περάσει όλη την έως τότε ζωή του δουλεύοντας ως οικοδόμος και μεταφορέας. Η μόνη του διέξοδος ήταν η μουσική που έπαιζε σε διάφορα μικρά μπαράκια, τραγουδώντας τους στίχους που ο ίδιος έγραφε, στίχους σκληρούς και τρυφέρους ταυτόχρονα, για τον έρωτα, τα ναρκωτικά και την κοινωνία όπως την βίωνε ο ίδιος. Σε ένα από αυτά τα μπαράκια τον ανακάλυψαν οι παραγωγοί της Sussex Records και εκτιμώντας το ταλέντο του, τον οδήγησαν στο στούντιο ηχογραφήσεων. Τώρα όμως, με την μουσική του να παραμένει στα ράφια των δισκοπωλείων, ξεκινούσε το τελευταίο του τραγούδι, το “Cause”, με αυτούς τους...

Μια selfie φωτογραφία που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο λαμπερά ονόματα του Χόλιγουντ και μάλιστα τη βραδιά των Όσκαρ μπορεί να κάνει... σκόνη ακόμη και τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Μια φωτογραφία κι ένα ρεκόρ στο twitter για την Ellen DeGeneres!Κράσαρες το σύστημα Ellen!...

Για άλλη μία φορά η Jennifer Lawrence κατάφερε να στρέψει όλα τα βλέμματα πάνω της. Η πτώση της αυτή τη φορά έγινε πολύ πριν την τελετή κατά την άφιξή της στο κόκκινο χαλί.Κάτι η βροχή, κάτι η επιλογή και πάλι ενός μάξι φορέματος, η ηθοποιός σωριάστηκε στο έδαφος και γλίτωσε τα χειρότερα με τη βοήθεια των ανθρώπων που τη συνόδευαν.Θυμάστε την περσινή πτώση της......

Εύθυμη διάθεση και θετική ενέργεια μπλέκονται με Gypsy FolkRoll ρυθμούς που μας περιοδεύουν μέσα και έξω από την πόλη. Ο Joey γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και από πολύ μικρός επέλεξε να μην μεγαλώσει ποτέ. Με μία κιθάρα στην πλάτη ξεκίνησε να πλανάται στην πόλη διηγώντας τις ιστορίες της. Η μουσική τουσυνδυάζει “global ηχοχρώματα της folk, το gypsy feeling που ακούς σε μια μπάντα του δρόμου, αλλά και την τρέλα του Rock Roll”. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η τελευταία του δουλειά με τίτλο “Στη Σελήνη” που άρχισε να σιγοτραγουδιέται από τον δρόμο στην σκηνή και από την σκηνή στον αέρα. Τον συναντήσαμε στην ταράτσα του σπιτιού του για να μας μιλήσει για την μουσική του πορεία. Από πότε ασχολείσαι με την μουσική και τι σε τράβηξε σε αυτήν; Έκανα κάποια μαθήματα στο πιάνο όταν ήμουν μικρός αλλά αργότερα αποφάσισα πως ήταν πολύ μεγάλο για να το κουβαλάω παντού κι έτσι ξεκίνησα να μαθαίνω μόνος μου κιθάρα! Αυτό που με τράβηξε παρόλα αυτά στη μουσική, είναι το ότι όταν κάθομαι να γράψω κάποια ιστορία που έχω ζήσει, αυτή πάντα μεταφράζεται σε νότες! Πως είναι η ζωή της μουσικής στον δρόμο; Ο κόσμος πως σε αντιμετωπίζει; Αν αλλάξεις τη σειρά των λέξεων σ'αυτό που με ρώτησες έχεις δώσει ήδη και την απάντηση! Η μουσική στο δρόμο είναι Ζωή! Εκεί θα τη δεις να εκτυλίσσεται με τρόπους που δε φαντ...

Διαβάζετε τακτικά την στήλη Pixel Hunting; Έχετε πειστεί πως τα videogames μπορούν να προσφέρουν εμπειρίες αρκετά ώριμες; Τόσο ώριμες που να μπορούν να γίνουν πεδίο σοβαρών συζητήσεων σε μία παρέα ή τόσο υπαρξιακές ώστε να αποτελέσουν αφορμή για drinkinggame της CornettoTrilogy (νταξ, κανείς δεν χρειάζεται υπαρξιακές αφορμές για να δει την CornettoTrilogy); Αν πειστήκατε μάλλον φταίει που έχετε δει μονάχα τη μία όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η ατάκα πως η ηλικία του μέσου gamer είναι τα 35, είναι κάπως φτηνή σε αυτό το σημείο. Εκτός αν οι μεσήλικες του σήμερα λυμαίνουν τα παγκόσμια forum με επιχειρηματολογία δωδεκάχρονων. Εκτός αν οι μεσήλικες του σήμερα συνωστίζονται στους servers των Call of Duty και Battlefield εξαπολύοντας βρισιές προς κάθε κατεύθυνση. Εκτός αν οι μεσήλικες του σήμερα απειλούν τις ζωές εκείνων των σεναριογράφων που δηλώνουν πως θα δίνουν την επιλογή στους παίκτες να συνάψουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις στα παιχνίδια τους. Αν μιλάμε για αυτούς τους 35άρηδες μεσήλικες και τους θεωρούμε επιχείρημα πως αφού το κοινό ωρίμασε *άρα* ωρίμασε και το περιεχόμενο των videogames, μάλλον έχουμε επαναπαυτεί αρκετά σε μερικές εξαιρέσεις. Οι πρωταγωνιστές συνεχίζουν να είναι τύποι που θυμίζουν τον Bruce Willis όταν εκείνος έπλασε το nicheτων ηρώων δράσης. Ξυ...

Για μια θέση στον ήλιο στη Fashion Week Μαύρο βέλο έχει καλύψει σήμερα τα au naturel μακιγιαρισμένα πρόσωπα των fashionistas αλλά και των ημερολογίων τους, διότι σήμερα σημαίνει λήξη του Μήνα της μόδας. Άλλη μια σεζόν, άλλη μια ευκαιρία να λουστείς σε μια όαση από προσκλήσεις που θα σου εξασφαλίζουν μια θέση front row. Ή ακόμη και second. Και third. Και μια γωνίτσα πίσω-πίσω στην άκρη δεν θα ήταν άσχημα. Στριμωγμένη. Με τη μουσελίνα σου κατατσαλακωμένη. Δεν πειράζει. Αξίζει, λες, και σε πείθεις, και μπράβο σου. Αντ’ αυτού όμως πού είσαι; Στην κρεβατάρα σου είσαι με το λάπτοπ αγκαλιά, in-house κότσο και συντονισμένη με Style.com, Now Fashion και με όλα τα live streaming links του κόσμου. Για να μην πω καν για τα street style blogs που κάθε φορά βλέπεις και λες μέσα απ’ τα δόντια, ψιλογρυλίζοντας κιόλας λίγο, ‘Να, τέτοια θα ‘βαζα κι εγώ αν πήγαινα!’. Κι εγώ σε πιστεύω, τέτοια θα ‘βαζες και τίποτα λιγότερο. Και θα έδινες και air kisses με την Dello Russo, αμέ. Όμως, γλύκα, δεν πήγες. Και μπορεί να σου φανεί ως και βλασφημία αυτό που πρόκειται να σου πω, αλλά καλύτερα. Που δεν πήγες, καλύτερα. Κι επειδή σε βλέπω, δεν πείθεσαι, θα τοποθετηθώ και με τελείως επιστημονικά τεκμήρια επι του θέματος. 1. Pics, or it didn’t happen Κοινώς, άπαξ και είσαι εκεί, πρέπει να το αποδεικνύεις κ...

Γεύσεις, χρώματα κι αρώματα χορεύουν με τις αισθήσεις μας στην πιο ρομαντική πόλη της Ελλάδας. Η Θεσσαλονίκη εκτός από καλούς τραγουδιστές έχει γεννήσει ένα τσούρμο αναλγητικά των αισθήσεων που μπορεί να είναι αρωματικά τσάγια, αλεσμένος καφές, ζυμαρικά, ακόμα και γαλλικά αρώματα. Ανακαλύψτε μαζί μας τους μικρούς θησαυρούς της πόλης μας…φωτο|Αγγελική Τροκάνα Ο δρόμος του τσαγιού, Χρυσοστόμου Σμύρνης 12φωτογραφία: Στράτος Καλαφάτης Αρχή: Ο Jean Marie Verlet ήρθε από το Παρίσι στην Ελλάδα πριν αρκετά χρόνια με αφορμή την σύζυγό του, την οποία ο ίδιος αποκαλεί cherchez la femme! Το 2001 αντιλαμβανόμενος την έλλειψη της αγοράς στον τομέα του τσαγιού αποφασίζει να ανοίξει ένα κατάστημα που θα εξειδικεύεται στο είδος. Σήμερα: Ο δρόμος του τσαγιού αποτελεί σημείο κατατεθέν για την πόλη της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Οι λάτρεις του ροφήματος το στηρίζουν φανατικά εκτιμώντας την ποιότητα που προσφέρεται. Πάνω από 200 ποικιλίες τσαγιού παρασκευάζονται από το ίδιο το κατάστημα το οποίο εισάγει ελάχιστα προϊόντα από το εξωτερικό. Όλα αυτά είναι κατηγοριοποιημένα ανάλογα με τις ιδιότητες της δράσης τους, όπως π.χ. Υγείας, ευεξίας, χωνευτικά, αδυνατίσματος και ούτω καθ’ εξής. Το δημοφιλέστερο όλων αναδεικνύεται το Τσάι με την επωνυμία Κόκκινη Πλατεία. Τα ονόματα των «μαγικών» αυτών φίλτ...

Φιλοπαίγμων στίχος Φίλος: Κεφάλαιο.Με Φ κεφαλαίο, όπως το Α της Αγάπης. Φίλος: Ηχώ. Με φ άηχο, όπως το χ της χαράς και του χρόνου. Φίλος: Δάκρυ. Με φ τριβόμενο, σαν ανάσα ζεστή στις ψυχρές παρειές του κόσμου. Φίλος: Φάρος. Με Φ φωτεινό. Φίλος λιτός. Με Φ δραπέτη από το φραγμό των χειλέων. φίλος απέρατος. Με φ χρυσό του Πυθαγόρα, του Φειδία και του Φιμπονάτσι. Φίλος έλκων. Με Φ ροής των μαγνητών Φίλος ακέραιος. Με Φ σαν του Φερμά που τέμνει στη μέση το Ο του Όιλερ. Φίλος ταξιδευτής. Με φ στη φάση των κυμάτων και στο φτερό του καρχαρία Φίλος ιαματικός. Με Φ της Φύσης Φάρμακο. Φίλος αδιάκοπα. Με Φ εξακολουθητικό. Φίλος, Φυσικώς Φιλοπαίγμων · Φ (φι), σύμφωνο [τριβόμενο, χειλικό, εξακολουθητικό και άηχο] (Μπαμπινιώτης) · Φαινόμενο της ψυχρής παρειάς στη φυσική, είναι αυτό που περιγράφει τη μετατροπή του νερού από την αέρια φάση στην υγρή, όταν οι ατμοί έρχονται σε επαφή με στιλπνή, ψυχρή επιφάνεια και μετατρέπονται σε σταγονίδια · Λιτός ομόηχο της λέξης λυτός · Χρήση ως σύμβολο To πεζόφσυμβολίζει: Ø τη φάση ενός κύματος. Το κύμα είναι μηχανισμός μεταφοράς ενέργειας. Ø τησυνάρτηση Euler. Η συνάρτηση του Όιλερ είναι πολύ χρήσιμη στηνθεωρία αριθμών. Η χρήση της, σε συνδυασμό με τοθεώρημα του Λαγκράνζ, δίνουν την απόδειξη για τοθεώρημα του Όιλερ,που αποτ...

Ένας Ουκρανός αντικυβερνητικός διαδηλωτής κρατά έναν εσταυρωμένο ενώ προσεύχεται στην Πλατεία Ελευθερίας στο Κίεβο, Ουκρανία.Η Kim Hae-jin από τη Νότιο Κορέα αγωνίζεται κατά τη διάρκεια του ελεύθερου πατινάζ γυναικών στους Χειμερινούς Αγώνες του Σότσι 2014.Υποστηρικτές του αντίπαλου αρχηγού Leopoldo Lopez χτυπιούνται από την αστυνομία με νερό κατά τη διάρκεια διαδήλωσης ενάντια στην κυβέρνηση του Nicolas Maduro στο Καρακάς.Ο Νοτιοκορεάτης Park Yang-gon αριστερά και ο Βορειοκορεάτης αδερφός του Park Yang Soo συγκινούνται κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στη συνάντηση των οικογενειών που χωρίστηκαν στο Διαμάντινο Βουνό, ένα θέρετρο στη Βόρεια Κορέα.Ισραηλινός απολαμβάνει την παραλία με βαριά ομίχλη στην Mediterranean Sea beach στο Τελ Αβίβ, στο Ισραήλ.Εμπόδια και καταφύγια κλείνουν έναν δρόμο στο Notre-Dame-des-Landes, στη Βόρεια Γαλλία.Η Sarah Forster από την Ελβετία (3) και η Lara Stalder (7) πανηρυρίζουν μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο χόκευ επί πάγου ενάντια στη Σουηδία στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι.Ένας αντικυβερνητικός διαδηλωτής κρατά μία ουκρανική σημαία, ενώ διέρχεται από φλεγόμενα οδοφράγματα στην Πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου.Ο Haavard Klemetsen από τη Νορβηγία αγωνίζεται στο Βόρειο Σύνθετο Ανδρών τη 13η μέρα των Χειμερινών Ολυμπιακώ...

“Ma sì, è la vita che finisce Μα ναι, είν’ η ζωή που τελειώνει Ma lui non ci pensò poi tanto Μα την σκέψη δεν συνεχίζει Anzi, sisentivagià felice Ένιωσε μάλλον ευτυχισμένος Ericominciò ilsuocanto Και το τραγούδι ξαναρχίζει.” Ο Σάκης Μπουλάς αγαπήθηκε από όλους, διαπερνώντας την κοινωνική διαστρωμάτωση, ως ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας ή της διπλανής μπάρας. photomag.gr/σάκης-μπουλάς Από τον Σάκη Μπουλά, έχω συγκρατήσει μια ατάκα του από κάποια συνέντευξή του που με είχε συγκινήσει και την μεταφέρω εδώ καθαρά από μνήμης. Μιλώντας για την αγάπη του προς τις γυναίκες είχε πει: “Όταν περνάω μπροστά από μια βιτρίνα με δωράκια που λατρεύουν οι γυναίκες, κοντοστέκομαι, και αν δω κάτι που μου αρέσει πολύ, όπως π.χ. ένα ζευγάρι όμορφα σκουλαρίκια, τότε μπαίνω μέσα και τα αγοράζω. Δεν έχει σημασία αν εκείνη την περίοδο είμαι μαζί με κάποια ή είμαι μόνος μου, φυλάω αυτά τα δώρα σε ένα μικρό κουτάκι και όταν γνωρίσω την γυναίκα που αξίζει αυτά τα σκουλαρίκια, τότε θα της τα χαρίσω όλα.” Χωρίς να δείχνει ότι παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του, ο Σάκης Μπουλάς, που αποχαιρετήσαμε την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014, κατάφερε να είναι ένας πολύ σοβαρός καλλιτέχνης που αφιέρωσε όλη του την ζωή στον κόσμο του θεάματος χωρίς όμως ο ίδιος να αφήσει την προσωπική του ζωή να γίνει θέαμα. Σ...

Καθώς λένε πίσω από κάθε σημαντικό άνδρα, βρίσκεται μία σημαντική γυναίκα. Εδώ λοιπόν θα ανακαλύψουμε τις γυναίκες που κρύβονται πίσω από γνωστά έργα τέχνης, συχνά καλλιτέχνιδες και οι ίδιες, ή παντρεμένες με την ανάγκη του ανατρεπτικού, η μοίρα και η εποχή τους, τους έμελλε να τις θυμάται η ιστορία για την δύναμη του χαρακτήρα, τον ταραχώδη ερωτισμό και φυσικά την απαράμιλλη γοητεία τους που ενέπνευσε τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του κόσμου να τις αποτυπώσουν στα έργα τους. Camille Claudel- Auguste Rodin Γλύπτρια και ερωμένη του παντρεμένου τότε γλύπτη Auguste Rodin, την αποκαλούσαν “μία επανάσταση ενάντια στη φύση: Μία γυναίκα ιδιοφυΐα”. Υπήρξαν εραστές και συνεργάτες στην τέχνη τους με τον γλύπτηγια 8 χρόνια. Τους χώριζαν 24 χρόνια διαφορά αλλά τους ένωνε το πάθος τους για για την τέχνη. O Rodin παρήγαγε μερικά από τα γνωστότερα έργα του υπό την παρουσία της. Δυστυχώς όμως η επιτυχία του Rodin οδήγησε την Claudel στην κατάπτωση. O ίδιοςαποκαλούνταν μεγαλοφυΐα σαν τον Μιχαήλ-Άγγελο ενώ η Claudel δεν είχε καμία αναγνώριση. Υπέφερε από ψυχολογική νόσο και κλείστηκε σε ψυχιατρείο για τις 3 τελευταίες δεκαετίες της ζωής της. Edie Sedgwigk- Andy Warhol Παρότι ο Andy Warhol αναγνώριζε τον εαυτό του ως “asexual” είχε μία εμμονική σχέση με την περίφημη “youth quaker”, μοντέλο και ...