Φωτογραφία: Θανάσης ΣταθόπουλοςΛέξεις, λέξεις, κάθε μέρα κι άλλες λέξεις προστίθενται στο μυαλό μας, στη μνήμη μας, στα χαρτάκια που ασυναίσθητα σημειώνουμε. Περικοπές, μειώσεις, άστεγοι, φευγιό, καμία ελπίδα, καμιά προσδοκία. Οι γειτονιές που είχαν έστω ένα μικρό φως σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο, πόρτες ανοιχτές και κόσμο, τώρα κλειδαμπαρώθηκαν και βαρυγκωμάνε πίσω από την καθημερινή μονοτονία. Φίλοι στέλνουν μηνύματα βοήθειας, απελπιστικής μοναξιάς και αδιεξόδων. Θέλουν να φύγουν, θέλουν να μείνουν, θέλουν να θυμηθούν πώς είναι ο έρωτας. Πώς είναι να ξυπνάς ελεύθερος. Γεμίσαμε φόβους, υπαρκτούς και μη. Και ο μόνος τρόπος να τους αντιμετωπίσουμε είναι να τους αποκηρύξουμε και ν’ αλλάξουμε πορεία. Δύσκολη απόφαση, κάποιοι γενναίοι το τόλμησαν. Ας κλέψουμε λίγη από την τόλμη τους......

-Ξέρεις πώς είναι να ξυπνάς με θυμό; Να τα βάζεις με τον ήλιο, τα σύννεφα, τη βροχή, το ταβάνι, τα παντζούρια, το πάπλωμα, το πάτωμα, τα όνειρα; Μια μάνα κρατάει στην αγκαλιά της το μονάκριβο και του σιγοψιθυρίζει: «Ύπνε που ζεις εκεί μακριά, κανένας δε σε ξέρει Κι όμως όλοι βυθίζονται στα άγνωστά σου μέρη… Είναι παιδί τ’ αγόρι μου, άνδρας θέλει να γίνει Να’ ναι γεμάτος με φωτιά, και τη φωτιά να σβήνει Χείμαρρους να ’χει στην καρδιά, και στην ψυχή γαλήνη.» Γαλήνη… Ο γιος ακόμη δεν κοιμάται κι η μάνα αναγκαστικά συνεχίζει… «Γαλήνη…Όνομα γυναικείο. Μεγάλη η ευθύνη αυτής που το φέρει. Όπως κι αυτή της Αγάπης, της Ελπίδας, της Ευτυχίας… Αχώριστες φιλενάδες κι οι τέσσερις. Μαζί έπλεκαν, κεντούσαν, γελούσαν, μάζευαν λουλούδια και τα κάρφωναν η μία στα μαλλιά της άλλης. Όποτε περνούσε κάποιος θαμπωμένος νέος από τη γειτονιά, αυτές ανοιγόκλειναν λάγνα τα βλέφαρα κι έστρεφαν αλλού τα χείλη, μην τύχει και προλάβει ο άμοιρος να δει πως του ‘βγαζαν τη γλώσσα…» Πού να κοιμηθεί το μονάκριβο… η μυρωδιά της μάνας αρχίζει και μπλέκεται με το άρωμα των τεσσάρων. Φαντάζεται τη μία καστανή, τη δεύτερη ανεκπλήρωτη, την άλλη άπιαστη, την τελευταία σπάνια μα ροδομαγουλούσα. «Έτσι ήταν ακριβώς, αγόρι μου», λέει η μάνα η μάγισσα η τίποτα-δεν-μου-ξεφεύγει. «Η Γαλήνη καστανή, η Αγάπη ανεκπλήρωτη, η Ελ...

Τι γίνεται όταν ένα δημιουργικό γραφείο παίρνει τις αγαπημένες του μουσικές μπάντες και τις αναλύει στο χαρτί?‘the rolling stones’"guns roses""red hot chilli peppers""the sex pistols" ‘smashing pumpkins’‘stone temple pilots’‘the who’‘the doors’‘green day’‘led zeppelin’‘radiohead’‘alice in chains’...

Ο Παντελής Δεντάκης βρίσκεται στον χώρο της υποκριτικής τα τελευταία 17 χρόνια και μέσα από την δουλειά του ως σκηνοθέτης και ηθοποιός μας έχει χαρίσει μοναδικές στιγμές. Από μικρός γνώριζε ποια ήταν η πορεία που ήθελε να ακολουθήσει και μάλλον αυτό ήταν καταλυτικό για τη μετέπειτα πορεία του. Αυτό τον καιρό παρουσιάζει τον «Μουνή» της Λένας Κιτσοπούλου στο θέατρο Αυλαία. Ποιος είναι άραγε ο Μούνης, και τι μπορεί να μας διδάξει μέσα από την παρουσία του στο σανίδι; Ποιός είναι ο Μουνής του έργου; Ο Μουνής είναι ένα ψευδώνυμο. Το διήγημα μιλάει για τις ακραίες ιστορίες ενός χωριού της ελληνικής επαρχίας, στο οποίο όλοι έχουν τα ψευδώνυμά τους: ο Τρόκολας, ο Ψεύτης, ο Κρούνας, ο Παρθένας, ο Μανούρλας, ο Ντούρος, ο Μούχτουρας, ο Πρωταπριλιάς και πολλοί άλλοι. Ο Μουνής λοιπόν, είναι ένα απ' αυτά τα πρόσωπα και τον λένε έτσι γιατί έχει μεγαλώσει μέσα σε γυναίκες, έξι αδελφές και η μάνα του. Πατέρα δεν έχει γνωρίσει. Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κεντρικού ήρωα; Ο Μουνής είναι η αινιγματική προσωπικότητα του χωριού. Κανείς δεν ξέρει τι κάνει στη σεξουαλική του ζωή, δε μιλάει πολύ, δεν ανακατεύεται στις δουλειές των άλλων, δεν πηγαίνει σε γιορτές, γάμους και βαφτίσια. Ζει σε ένα σπίτι λίγο έξω απ' το χωριό. Μόνος! Σκαλίζει όλη μέρα το χωράφι του και το βράδυ πηγαίνει στο κ...

Μία ταινία θρύλος, ένα θρυλικό μνημείο. Πρόγευμα στο Τίφανις... στο Αλατζά Ιμαρέτ! Μετά από 2.5 χρόνια με δράσεις σε δημόσιους υπαίθριους χώρους της Θεσσαλονίκης, ένας νέος κύκλος δράσεων ξεκινά για την ομάδα των WHYNOT. "Ζούμε τα μνημεία" λοιπόν και πρώτη στάση το Αλατζά Ιμαρέτ.Τα μνημεία πρέπει να αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι πρέπει να ζουν τα μνημεία τους. Να κάνουν μία βουτιά στον χρόνο και να τον φέρνουν από το χτες στο σήμερα. Τα μνημεία είναι μέρη πολιτισμού και μόνο με πολιτισμό ζουν και αναπνέουν.Το Αλατζά Ιμαρέτ αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα της πολύ-πολιτισμικής κληρονομιάς και ταυτότητας της Θεσσαλονίκης. Ένα από τα αμέτρητα μνημεία του ιστορικού της κέντρου που μπορεί πολλοί από εμάς να μην το έχουμε ακόμα γνωρίσει.Στη μέση της άνοιξης, ανακαλύπτουμε το Αλατζά Ιμαρέτ ή αλλιώς το «Πολύχρωμο Άσυλο». Η ονομασία Αλατζά Ιμαρέτ οφείλεται στους πολύχρωμους λίθους (alaça) που έχει ο μιναρές του τζαμιού. Γι'αυτό η νύχτα θα είναι σε τόνους technicolor! Ελάτε να γιορτάσουμε την άνοιξη, βλέποντας την αγαπημένη και βραβευμένη ταινία Πρόγευμα στο Τίφανις [Breakfast at Tiffany’s], γυρισμένη με την μέθοδο Technicolor, ακούγοντας μουσική και ζώντας μια βραδιά γεμάτη χρώμα.Πολιτισμός για όλους στα μνημεία της πόλης από την εθελοντική ομάδα των WHYNOT.H είσοδος όπως πά...

Ή όσα θα ήθελες να σου πουν νωρίτερα όταν ήσουν μικρός, πριν τα μάθεις μόνος σου.Ζήσε την ηλικία σου όπως πρέπει. Αν δεν κάνεις αυτά που πρέπει στην ώρα τους, θα σε κυνηγούν μια ζωή μασκαρεμένα σε "έπρεπε" και "αν".Να κάνεις παρέα με ανθρώπους που μπορούν να σε πάνε μπροστά. Φτάνει με αυτούς που σε κρατήσαν πίσω.Να περπατάς μέσα στην πόλη σου, μάθε το βλέμμα σου να ανεβαίνει ψηλά, και χαμηλά. Να τα δεις όλα, μη φοβάσαι να δεις την αλήθεια της πόλης που ζεις. Είναι καλύτερα να ξέρεις.Μην ανησυχείς πολύ για το τι θα γίνει στο μέλλον σου, γιατί πραγματικά δεν μπορείς καν να φανταστείς τι θα βρεις στο δρόμο σου. Ξέρεις τι πρέπει να δοκιμάσεις σίγουρα; Αυτά που φοβάσαι. Δεν φαντάζεσαι πόσο θα αλλάζεις κάθε φορά που θα προκαλείς τον εαυτό σου.Mάθε να ιεραρχείς. Ανθρώπους, καταστάσεις, λόγους για να στεναχωριέσαι,λόγους για να χαίρεσαι. Προσπάθησε να εστιάσεις στο τελευταίο.Άκου δυνατά μουσική. Απενοχοποίησε τα τραγούδια.Φέτος άκου δυνατά τα τραγούδια που ακούς κρυφά στο δωμάτιό σου. Κανείς δεν θα σου πει ποιός θα είσαι ή πώς θα είσαι.Οι χαρούμενοι άνθρωποι αν προσέξεις, είναι εκείνοι που δίνουν μικρή σημασία στους άλλους.Σίγουρα πρέπει να πιστέψεις πως, αν μπορεί κάποιος άλλος, τότε μπορείς κι εσύ.Η μοίρα έχει φροντίσει να μας δώσει τα πάντα σε αναλογίες περίεργες, τέτοιες που, όταν έχ...

Στις 9 και 10 Απριλίου έτυχε να βρίσκομαι στο συνέδριο Shape to Fabricationστο Stratford Circus του Λονδίνου. Το θέμα αυτής της χρονιάς, ‘The Game Changers’ είχε ως αφετηρία τους Ολυμπιακούς του 2012. Η ιδέα ήταν να μας παρουσιάσουν τους πρώτους αρχιτέκτονες, μηχανικούς και σχεδιαστές που τόλμησαν να εφαρμόσουν σε επαγγελματικό επίπεδο πρωτοποριακές τεχνολογίες, δημιουργώντας μαγικές εμπειρίες και να διαμορφώσουν ένα μέλλον όπου τα κτίρια κινούνται, τα κοσμήματα εκτυπώνονται, οι προσόψεις των κτιρίων διπλώνουν από ρομπότ, τα αυτοκίνητα είναι υφασμάτινα κ.τ.λ. Οι ομιλίες θα μπορούσαν να χωριστούν σε 4 κατηγορίες καθ όλη την διάρκεια των δύο ημερών: Ολυμπιακά (αρχιτεκτονικά) έργα, Ολυμπιακά προϊόντα, λογισμικά, κ.α. Το βασικό εργαλείο σχεδίασης, όπως μας περιέγραψαν οι ομιλητές, ήταν το Rhinoceros και Grasshopper plug-in με τις ποικίλες εφαρμογές του με ονόματα από όλο το ζωικό βασίλειο, κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είναι εφικτό σε κλίμακα κατασκευής και στατικών υπολογισμών σταδίων. Ολυμπιακά έργα Στην πρώτη κατηγορία μίλησαν οι Cristiano Ceccato (στην θέση του Patrik Schumacher) των Zaha Hadid Architects, David Hines και Pavol Knapo από τους Populous, Chiara Tuffanelli από τους ARUP, AKT 2και Neil Hubbard από τους Heatherwick Studio. Δεν στεναχωρήθηκα και πολύ που δεν ...

Την Τετάρτη 23 Απριλίου ο Εξώστης βρέθηκε στην πρεμιέρα της παράστασης του διάσημου Ισπανού χορευτή και χορογράφου Ισραέλ Γκαλβάν στη Στέγη. Το Lo Real-Le Réel-The Real είναι μια παράσταση γεμάτη τραγικές μνήμες, που εγείρουν δύναμη και πάθος για ζωή και δικαιοσύνη.Η Ιωάννα Χατζηανδρέου απαθανάτισε τις μοναδικές αυτές στιγμές που ζει ο θεατής και τις μοιραζόμαστε μαζί σας.μέχρι τις 27/4 στη Στέγη Τεχνών Γραμμάτων 20:30 Κεντρική ΣκηνήΧορογραφία, Μουσική Δραματουργική επιμέλεια: Israel GalvánΚαλλιτεχνική διεύθυνση, Μουσική Δραματουργική επιμέλεια: Pedro G. RomeroΔιεύθυνση σκηνής Δραματουργική επιμέλεια: Txiki BerraondoΜουσική διεύθυνση: Juan Jiménez AlbaΠρωτότυπη μουσική: Juan Gómez "Chicuelo"Βοηθός διευθυντή σκηνής: Balbi ParraΣχεδιασμός Φωτισμών: Rubén CamachoΣχεδιασμός και κατασκευή σκηνικών αντικειμένων: Pablo Pujol και Pepe BareaΉχος: Pedro León και Eloy SansónΕπιμέλεια κοστουμιών: Soledad MolinaΤεχνικός συντονισμός: Pablo PujolΒοηθός χορού: Marco de AnaΠαραγωγή: Amapola López (A Negro Producciones)Εκτέλεση παραγωγής: A Negro Producciones / Chema Blanco and Cisco Casado Film: Canta Gitano (1982), Tony GatlifΧορός: Israel Galván, Belén Maya και Isabel BayónΤραγουδιστές: Tomás de Perrate και David LagosΚιθάρα...

Σχεδόν όλοι τον γνωρίζουμε. Για πολλούς από εμάς ήταν ο πρώτος μας διαδικτυακός φίλος. Ο Tom Anderson γνωστός ως Myspace Tom ήταν συνιδρυτής στο πρώτο μεγάλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, το Myspace. Μετά την πώληση του μεριδίου του προς 580 εκατομμύρια δολάρια, ταξιδεύει και φωτογραφίζει τα απίστευτα μέρη στα οποία βρίσκεται! Από τις σπηλιές του Λάος στην Ματωμένη Σελήνη που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα, το προφίλ του στο instagram είναι ένα αξιοζήλευτο ταξίδι! Ακολουθείστε τον. ...

Δε θυμάμαι ποιός καλός άνθρωπος -μεταξύ μας όχι και τόσο καλός- είπε κάποτε το εξής αυτονόητο: "Οποιοσδήποτε ανόητος μπορεί να πει την αλήθεια. Χρειάζονται, όμως, προσόντα για να πεις ψέματα". Μεταξύ μας, για ακόμα μια φορά, εγώ δεν έχω αυτά τα προσόντα. Βλέπεις, κάθε φορά που θέλω ή απαιτείται -βρε αδελφέ- να πω ένα ψεματάκι, κοκκινίζω, πρασινίζω, τα χάνω και καταλήγω να πω τελικά την αλήθεια, για να μην εκτεθώ περισσότερο από όσο έχω ήδη εκτεθεί. Και μετά κάθομαι και σκέφτομαι: "Αν λέγαμε την απόλυτη αλήθεια σε καθένα με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή, ποιο θα ήταν άραγε το αποτέλεσμα;" Ας πούμε, θεωρητικά, ότι ρωτάω τον φίλο μου αν αυτό το φόρεμα με παχαίνει. Εκείνος, εάν θέλει το καλό μου και το καλό του, θα μου πει ότι αντιθέτως με κολακεύει πολύ και είναι λες και κάποιος το σχεδίασε για μένα και μόνο για μένα. Αν πάλι θέλει να είναι ειλικρινής και να βρει τον μπελά του, θα μπορούσε να ξεστομίσει και το ακόλουθο: "Δεν σε παχαίνει το φόρεμα, γλυκιά μου. Τα γλυκά που έφαγες χθες σε παχαίνουν". Τί, αλήθεια, θα πάθαινε τότε ο δύσμοιρος; Και εδώ έρχεται μια άλλη ρήση που λέει ότι κάποια ψέματα, τα "και καλά αθώα" είναι το γράσο που λιπαίνει τις σχέσεις μας με τους άλλους και μας επιτρέπει να τις διατηρούμε. Και ας υποθέσουμε πάλι ότι εγώ θέλω να γίνω -έστω και τώρα, έστω και αργ...

Ο δίσκος που παρουσιάζουμε σήμερα δεν είναι κυκλοφορία του τελευταίου μήνα, ανήκει πάντως αλήθεια σε αυτούς που αξίζουν να αναφερθούμε, παρόλο που πέρασε κάπως απαρατήρητος. Ezechiel Pailhès, ο πρώην έτερος των δύο Γάλλων Nôze. Κάπου στα μέσα των 00’s, το δίδυμο ξεκινά και διατηρεί μέχρι και σήμερα μια περιπετειώδη electro- band που τάραξε τα νερά με περίεργες μίξεις tech- house, dance και jazz- rock. Συχνά θα τους έβλεπες να φορούν ψάθινα καπέλα στις εκρηκτικές live εμφανίσεις τους σε φεστιβάλ και events. O Ezechiel παίρνει το δικό του καπέλο (όχι ψάθινο αυτή τη φορά) και προσπαθεί να φτάσει στο Θείο ή το Θεϊκό. Divine λοιπόν. Πέρασαν 10 χρόνια, όπως λέει ο ίδιος, μέχρι να “πλησιάσει” το θείο με τραγούδια που έγραφε παράλληλα με τον Nôze εαυτό του, περιμένοντας τον κατάλληλο χρόνο, για να δώσει στο κοινό ένα δίσκο που απέχει από την καθαρά ηλεκτρονική μουσική που τόσο αγαπά. Όπως ένα πάζλ που πρέπει κανείς να μαζέψει τα κομμάτια σε μια σειρά που να βγάζει νόημα, ο Pailhès, στην ίδια συνέντευξη, λέει πως ξεκινώντας δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το που ήθελε να βρεθεί, απλά ξεκίνησε το μουσικό μαγείρεμα. Μια συνταγή που έχει για βάση της όμορφα στρογγυλεμένες χορδές του πιάνου, στο οποίο δίνεται ιδιαίτερη έμφαση, ενώ για background ακούς ακορντεόν να πλανάται πάνω από τις περ...

Το ψυχρό φως της πραγματικότητας, εάν είσαι λίγο τυχερός, μπορεί να είναι και το πιο γαλήνιο τελικά. Και με το ‘τυχερός΄ δεν εννοώ ούτε πολλά χρήματα, ούτε μοντέρνα λοφτ, ούτε και walk-inclosets. Κάποιες φορές δε, δεν χρειάζεται ούτε να έχεις ένα σπίτι να μείνεις. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον Kyle Thompson, εικοσιενός Μαΐων από το Chicago. Αγαπάει την φωτογραφία, τα δέντρα, τα άδεια σπίτια, μα εκείνος για σπίτι του έχει μόνο το αυτοκίνητο του. Στην κατοχή του όμως έχει κάτι πολύ πολυτιμότερο: ταλέντο, μοναδική προοπτική και υψηλή αισθητική.Μια γρήγορη ματιά στο πορτφόλιό του και η άψογη ενορχήστρωση της φύσης και του σουρεαλισμού γίνεται αμέσως προφανής. Μια δεύτερη, προσεκτικότερη ματιά, και ο Kyle σε έχει πάρει από το χέρι και σε έχει παρασύρει στην προσωπική του Χώρα των Θαυμάτων.Υπάρχει μια γλυκιά απελευθέρωση σχεδόν σε κάθε σύλληψή του, ορμώμενη από την συναισθηματική αποφόρτιση που επιδιώκει μέσα από τη δουλειά του: αναμνήσεις που πρέπει να αφήσουμε στο σωστό μέρος και με τον σωστό τρόπο, να τις κάψουμε με δόξα και τιμή ώστε ανάλαφροι πλέον να συνεχίσουμε την πορεία μας – όποια και αν είναι αυτή. Έτσι ο Kyle έβαλε φωτιά στον εαυτό του για 10 δευτερόλεπτα, βούτηξε στην λίμνη με τα μπαλόνια και βυθίστηκε σχεδόν ολόκληρος σε φθινοπωρινό χώμα, ακριβώς από εκεί που προήλθε...

προτάσεις για μια ακόμα πιο ευτυχισμένη καθημερινότητα ...

Καθώς λένε πίσω από κάθε σημαντικό άνδρα, βρίσκεται μία σημαντική γυναίκα. Εδώ λοιπόν θα ανακαλύψουμε τις γυναίκες που κρύβονται πίσω από γνωστά έργα τέχνης, συχνά καλλιτέχνιδες και οι ίδιες, ή παντρεμένες με την ανάγκη του ανατρεπτικού, η μοίρα και η εποχή τους, τους έμελλε να τις θυμάται η ιστορία για την δύναμη του χαρακτήρα, τον ταραχώδη ερωτισμό και φυσικά την απαράμιλλη γοητεία τους που ενέπνευσε τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του κόσμου να τις αποτυπώσουν στα έργα τους. Camille Claudel- Auguste Rodin Γλύπτρια και ερωμένη του παντρεμένου τότε γλύπτη Auguste Rodin, την αποκαλούσαν “μία επανάσταση ενάντια στη φύση: Μία γυναίκα ιδιοφυΐα”. Υπήρξαν εραστές και συνεργάτες στην τέχνη τους με τον γλύπτηγια 8 χρόνια. Τους χώριζαν 24 χρόνια διαφορά αλλά τους ένωνε το πάθος τους για για την τέχνη. O Rodin παρήγαγε μερικά από τα γνωστότερα έργα του υπό την παρουσία της. Δυστυχώς όμως η επιτυχία του Rodin οδήγησε την Claudel στην κατάπτωση. O ίδιοςαποκαλούνταν μεγαλοφυΐα σαν τον Μιχαήλ-Άγγελο ενώ η Claudel δεν είχε καμία αναγνώριση. Υπέφερε από ψυχολογική νόσο και κλείστηκε σε ψυχιατρείο για τις 3 τελευταίες δεκαετίες της ζωής της. Edie Sedgwigk- Andy Warhol Παρότι ο Andy Warhol αναγνώριζε τον εαυτό του ως “asexual” είχε μία εμμονική σχέση με την περίφημη “youth quaker”, μοντέλο και ...

Με μία φωτογραφία και 10 λέξεις θα καταλάβετε.Συγκινητικές ιστορίες, καταστροφές και θεομηνίες, αγάπες που διαρκούν στον χρόνο. Η ζωή έχει τα πάντα. ...

Ακούγοντας το «A quoi ça sert l’amour» των Édith Piaf και Theo Sarapo (1962) αναρωτιόμαστε σε τι χρησιμεύει αυτό το ανυπόφορο και υπέροχο συναίσθημα του έρωτα.- Εγώ άκουσα να λένε πως ο έρωτας σε κάνει να υποφέρεις, πως σε κάνει να κλαις. Σε τι χρησιμεύει το να αγαπάς;-Σε τι χρησιμεύει ο έρωτας; Στο να μας δίνει χαρά με δάκρυα στα μάτια. Είναι θλιβερός και υπέροχος.-Τελικά, αν κατάλαβα καλά, χωρίς έρωτα στη ζωή, χωρίς τις χαρές και τους πόνους που σου προκαλεί, έζησες για το τίποτα;-Μα ναι! Κοίταξέ με! Τον έχω πιστέψει κάθε φορά! Και πάντα θα τον πιστεύω. Σ’ αυτό χρησιμεύει ο έρωτας! Αλλά εσύ είσαι ο τελευταίος. Αλλά εσύ είσαι ο πρώτος. Πριν από εσένα, δεν υπήρχε τίποτα. Μαζί σου νιώθω καλά. Εσύ είσαι αυτός που θέλω. Εσύ είσαι αυτό που μου έλειπε. Εσένα θα αγαπώ για πάντα. Σε αυτό χρησιμεύει ο έρωτας....

Τα πρωτότυπα έργα από τα βιβλία του Τζων Λένον ''In His Own Write'' και ''A Spaniard in the Works'', από τη συλλογή του εκδότη του Tom Maschler, θα παρουσιαστούν στο Sotheby, στη Νέα Υόρκη, τον Ιούνιο. ''Φοβόμουν ότι το γεγονός ότι ήταν ένας από τους Beatle's θα έχει ως αποτέλεσμα να μην τον αντιμετωπίσουν σοβαρά ως συγγραφέα και καλλιτέχνη'', λέει ο Maschler. ''Ήμουν λάθος.'' Δείτε τις φωτογραφίες.Εικονογράφηση χωρίς τίτλο - ένα αγόρι με έξι πουλιά. ©All rights of reproduction reserved to the Estate of the late John LennonΕικονογράφηση χωρίς τίτλο - κιθαρίστας με τέσσερα μάτια. ©All rights of reproduction reserved to the Estate of the late John Lennon''Κάθισα κάτω από ένα δέντρο, ταπεινά χοντρός και μικρός'' από το 'I Sat Belonely' δημοσιευμένο στο In His Own Write. ©All rights of reproduction reserved to the Estate of the late John Lennon''Κάθισα κάτω από ένα δέντρο, ταπεινά χοντρός και μικρός'' από το 'I Sat Belonely'. ©All rights of reproduction reserved to the Estate of the late John Lennon''Ω, αγαπημένο πρόβατο'' από το 'Bernice's Sheep'. ©All rights of reproduction reserved to the Estate of the late John Lennon“Μόνο με τα κεφάλια τους πάνω από το έδαφος” από το 'The Wumberlog (or The Magic Dog)'. ©All rights of reproduction reserved to the Estate of the late John Le...

O Ashraf γεννήθηκε την ημέρα που άρχισε η σύρραξη στη Συρία, 15 Μαρτίου 2011. Είναι το έβδομο παιδί μίας οικογένειας που ζούσε εδώ και γενιές στην επαρχία του Homs. Μέσα σε μια εβδομάδα από τη γέννησή του, η σύγκρουση έφτασε στη γειτονιά του. Για τους επόμενους 18 μήνες η οικογένεια απομακρύνθηκε ελάχιστα από το σπίτι και πέρασε τον περισσότερο χρόνο σε ένα κεντρικό δωμάτιο μακριά από παράθυρα. Μερικές μέρες υπήρχαν αδιάκοποι θόρυβοι από βόμβες, ενώ άλλες μέρες ήταν ήσυχες. Τις ήσυχες μέρες η μητέρα του πήγαινε στις τοπικές κλινικές για εμβόλια και check - up. Oι γονείς του Ashraf πιστεύουν ότι ποτέ δε θα άφηναν το σπίτι τους αν δεν είχαν άλλη επιλογή. Μόλις 18 μηνών και ενώ κοιμόταν, η θεία του, ο θείος του και ο ξάδελφός του δολοφονήθηκαν στο σπίτι τους. Τους έκοψαν το λαιμό. Τρομοκρατημένοι ότι θα είναι οι επόμενοι, η οικογένεια διέφυγε με μια σειρά αμαξιών, μέσω ενός σημείου ελέγχου, με τη βοήθεια ενός άντρα που είχε οικογένεια στην περιοχή. Στριμωγμένοι μέσα στο αυτοκίνητο έφυγαν αφήνοντας πίσω τους πιστοποιητικά σχολείων και άλλα πολύτιμα αντικείμενα.Άφησαν πίσω το σπίτι τους που είχε φτιαχτεί από τον πατέρα και τον θείο του Ashraf. Μέσα σε λίγες μέρες το σπίτι μετατράπηκε σε ένα κατεστραμένο κέλυφος, λεηλατήθηκε και κάηκε. Το νέο τους σπίτι χτίστηκε πάλι...

Ελληνική και ξένη μουσική που θα σου θυμίσει όσα ξέχασες....

Με τον τίτλο We got music μας συστήνεται για πρώτη φορά το μουσικό δίδυμο του παραγωγού Rsn και της vocalist Esterina.Ο δίσκος περιέχει 12 κομμάτια με σαφείς επιρροές απο την μαύρη μουσική, κυρίως τηνbluesκαι τηsoul.Σε μουσικό επίπεδο, οι συμμετοχές στο δίσκο είναι αξιοσημείωτες, με πρώτη αυτή του κιθαρίστα (των Belleruche)RickyFabulousκαι στην τελική επεξεργασία του album (mastering) τουJason Howesστο Studio Premises του Λονδίνου (στο οποίο έχουν ηχογραφήσει μεταξύ άλλων ηNina Simone, ηAmy Winehouseκ.ά.).Το πρώτο τους single με τίτλοMissing youαπέσπασε πολύ καλές κριτικές και ήταν ο προπομπός του album που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τηνThe Sound of everythingκαι τηνCobaltκαι είναι διαθέσιμος στα δισκοπωλεία, καθώς και σταiTunes.Για νέα τους δείτε την σελίδα στοFacebook, επίσης μπορείτε να ακούσετε τις μουσικές τους στοSoundcloud....

Η Στέγη παρουσιάζει 14-25 Μαΐου την παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου "Κοκκινοσκουφίτσα - Το Πρώτο Αίμα" «Ό,τι κι αν κάνεις, θα σε φάει ο λύκος». Μια αγριεμένη περφόρμανς, μόνο για ενήλικο κοινό, με αφορμή το γνωστό παιδικό παραμύθι, από την πιο αυθεντικά καλτ Ελληνίδα δημιουργό της νεότερης γενιάς.Όταν πριν από δύο χρόνια καταπιάστηκε με το ερωτικό δράμα Χαίρε Νύμφη, μετέτρεψε την ηρωίδα του Γρηγορίου Ξενόπουλου από άτυχη αστή του 1930 σε αυτοκαταστροφική Amy Winehouse της εποχής μας. Στην πρώτη της εμφάνιση στη Στέγη, η Λένα Κιτσοπούλου επιλέγει το πασίγνωστο παραμύθι των αδελφών Γκριμ, την «Κοκκινοσκουφίτσα». Προσθέτει, όμως, τον υπότιτλο «Το Πρώτο Αίμα», κατά το Rambo – The First Blood, την αμερικανική ταινία δράσης του 1982 με τον Sylvester Stallone, και ανατρέπει τα πάντα. Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν είναι πια το σύμβολο της καλοσύνης που «διδάσκει» στα παιδιά να μη μιλάνε σε αγνώστους γιατί θα τα φάει ο κακός λύκος.«Ο λύκος θα μας φάει όλους, έτσι κι αλλιώς, κι επίσης ας μιλάμε με αγνώστους, γιατί τους γνωστούς τους είδαμε και τους βαρεθήκαμε», δηλώνει αφοπλιστικά η Κιτσοπούλου και στρέφεται ενάντια στο σύγχρονο παραμύθι του ιδανικού, φιλειρηνικού (και δη υποταγμένου) ανθρώπου, εγκαλώντας τους θεατές να αποδεχτούν το «κακό» μέσα το...

Ένα ταξίδι στον ευφάνταστο κόσμο του φωτογράφου Caras Lonut από την Ρουμανία.ΠΗΓΗ:mymodernmet.com...

Ο Santiago Caruso ( Quilmes , Αργεντινή - 1982 ) είναι ένας από τους συμβολικούς και σουρεαλιστικούς καλλιτέχνες, μίας avant- garde έννοιας, με αισθητική ριζωμένη στο δέκατο ένατο αιώνα. Το έργο του ξεχωρίζει τόσο για το σθένος της ποίησης του, καθώς και για την τεχνική του. Τα πιο σημαντικά εικονογραφημένα του βιβλία είναι: Jane Eyre ( Folio Society ), El Horror de Dunwich, La Condesa Sangrienta και El Monje y la Hija del Verdugo, ( Libros del Zorro Rojo ), El Eco de mis Muertes ( Αυτο έκδοση ), Τα τείχη του Κάστρου (Black Λαβύρινθος ), Senhorita Χριστίνα ( Tordesilhas ), Historias de Vampiros ( Longseller ), Το Peacock συγγραφείο και Tarshishim ( Ex Occidente Press), Τρία μεγάλα έργα του Σαίξπηρ και Δον Κιχώτη, ( Penguin Readers ).Μεταξύ 2005 και 2011, δημοσίευε την τέχνη του στο περιοδικό Caras y Caretas. Έχει, επίσης, συνεργαστεί με διάφορες εκδόσεις κατα καιρούς όπως: Nightshade Βιβλία, Miskatonic River Press, White Wolf Εκδόσεις, Random House Mondadori , Planeta , Páginas de Espuma και Sudamericana. Επίσης, έχει δημιουργήσει εικονογραφίσεις για διάφορα μουσικά άλμπουμ για συγκροτήματα από Αμερική και Ευρώπη.Είναι μέλος του Beinart Surreal Art και έχει πάρει μέρος σε διάφορες εκθέσεις. Το έργο του Caruso , εκπροσωπείται επαρκώς σε γκαλερί και μουσεία του Μπ...

Το πρωί της Πέμπτης μάθαμε επιτέλους πως οι Tommy Lee Jones, David Cronenberg, Zhang Yimou και Ryan Gosling, θα συναντήσουν τον Mike Leigh, τον Πάνο Χ. Κούτρα αλλά κυρίως, τα ιερά τέρατα Wim Wenders και Jean-Luc Godard στην φετινή απονομή ενός από τα πιο σημαντικά βραβεία του σύγχρονου κινηματογράφου, αυτού του Χρυσού Φοίνικα στο 67ου Φεστιβάλ Καννών. Από τις συνολικά 1.800 αιτήσεις έργων επιλέχτηκαν μόλις 49, αλλά ένας από τους επίσημους διοργανωτές του Φεστιβάλ, ο Thierry Fremaux δήλωσε ότι υπάρχει πιθανότητα η λίστα συμμετοχών να μεγαλώσει μέχρι την έναρξη του Φεστιβάλ, το οποίο έχει οριστεί να λάβει χώρα 14-25 Μαΐου. Το διαγωνιστικό κομμάτι για τις μεγάλου μήκους ταινίες, περιλαμβάνει περίπου δεκαοχτώ συμμετοχές, εν αντιθέσει με τις προηγούμενες χρονιές που το ελάχιστο όριο ήταν οι είκοσι, αριθμός όμως που πιθανότατα μέχρι την έναρξη να αυξηθεί. Η Έναρξη του Φεστιβάλ θα γίνει με το πολυαναμενόμενο “Grace of Monaco”, με πρωταγωνίστρια την Nicole Kidman σε ρόλο βιογραφικό της Grace Kelly και υπό την σκηνοθεσία του Olivier Dahan. Συνεχίζουμε με μερικούς από τους υπόλοιπους υποψήφιους για μεγάλου μήκους: Διαγωνιστικό Κομμάτι: “The Captive” του Atom Egoyan “Clouds of Sils Maria” του Olivier Assayas “Foxcatcher” της Bennett Miller Η πολυαναμενόμενη πρώτη 3D απόπειρα του Jean-L...

Η έκθεση Secret 7'' βασίζεται σε μία πολύ ωραία ιδέα και σήμερα έφτασε στο τέλος της οπότε και θα γίνει η πώληση των κρυφών βινυλίων με αφορμή την Record Store Day Τυπώθηκαν εκ νέου 7ιντσα βινύλια από γνωστά κομμάτια, φιλοτεχνήθηκαν τα εξώφυλλα από καλλιτέχνες, έμειναν κρυφά και ανώνυμα μέχρι και σήμερα όπου πωλούνται και τα έσοδα πηγαίνουν σε φιλανθρωπικό σκοπό. Φέτος τυπώθηκαν κομμάτια από Μassive Att ack, Roxy Music, Black Sabbath, Lorde κ.α...αλλά και Τ Rex, το απίθανο Band a Gong που ετοίμασε ο δικός μας Νίκος Ράκκας. Από τα πιο σπουδαία και γνωστά ονόματα είναι ο Sir Paul Smith,Jake Dinos Chapman,3D από Massive Attack,Antony Gormley,D Face και πολλοί ακόμη, πολύ αγαπημένοι!www.secret-7.com...

Γεννήθηκε στις 13/09/1983 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει μέχρι τώρα και έχει σπουδάσει Πληροφορική. Πρωτοέμαθε την τεχνική του κολάζ στο δημοτικό και από τότε τη μάγεψε. Mέχρι και σήμερα δεν έχει σταματήσει να κόβει και να κολλάει χαρτιά περιοδικών προσπαθώντας να εξελίξει τον τρόπο που τα φτιάχνει. Το collage για εκείνη είναι ένα είδος παζλ διαφορετικό από όλα τα άλλα.Ο αριθμός των κομματιών που το αποτελούν της είναι άγνωστος (...αλλά και αδιάφορος). Τα κομμάτια αυτά προέρχονται από περιοδικά, έχουν ακαθόριστο σχήμα, περιέχουν γράμματα, αντικείμενα, ρούχα, κτίρια και διαφορετικά χρώματα που με μια πρώτη ματιά φαίνονται άσχετα μεταξύ τους, τοποθετούνται όμως το ένα δίπλα στο άλλο και συνθέτουν την τελική εικόνα. Κοιτώντας το αποτέλεσμα, αυτή η διαφορετικότητα θα πρέπει να λειτουργήσει θετικά και να χαρίσει νέα ταυτότητα στο θέμα. Αυτή ακριβώς είναι και η πρόκληση που κρατά τόσο καιρό αμείωτο το ενδιαφέρον της για το collage. Πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση φέτος στη Θεσσαλονίκη με τίτλο Forever Young. Προκειται για μια συλλογη πορτραίτων διάσημων ανθρώπων οι οποίοι έζησαν έντονα, αντισυμβατικά, έφυγαν γρήγορα, πρόλαβαν όμως να δημιουργήσουν ένα «θρύλο» γύρω από το όνομα τους, γύρω από την εικόνα τους. "Αυτή την εικόνα προσπάθησα να συνθέσω με την τεχνική του colla...

Η εικαστικός Cecilia Azcarate μας δείχνει το πως μέσα από ένα project αντιθέσεων και συσχετισμών!...

Η γκαλερί Saatchi και η google+ ανακοινώνουν τα βραβεία καλύτερης φωτογραφίας σε κίνησηΗ Christina Rinaldi είναι η νικήτρια του διαγωνισμού που διοργάνωσε η γκαλερί Saatchi και η google+.Η φωτογράφος παρουσίασε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία σε κίνηση κάπου στη Νέα Υόρκη, που απεικονίζει έναν άνθρωπο ενώ καθαρίζει μια βιτρίνα καταστήματος. Ανάμεσα στους φιναλίστ και ο Έλληνας φωτογράφος Κώστας Αγιαννίτης, ο οποίος απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Lifestyle Πάνω από 4.000 συμμετοχές από 52 χώρες, έλαβαν μέρος και το έργο του νικητή, μαζί με τους άλλους πέντε φιναλίστ και μια λίστα με 54 προτάσεις φωτογραφιών θα εκτεθούν στην γκαλερί Saatchi στο Λονδίνο από την 17η Απριλίου μέχρις τις 24 Μαΐου του 2014. φωτογραφία: christina rinaldiφωτογραφία: micael reynaud φωτογραφία: Kostas Agiannitisφωτογραφία: instantdreamsnetφωτογραφία: emma critchley...

TSUN: Marmalade and more to come..Η Αυστραλία δεν φημίζεται μόνο για τα καγκουρό και τα κοάλα. Εκεί δημιουργήθηκαν και μεγάλες μπάντες όπως οι AC/DC, οι Church, οι Nick Cave The Bad Seeds αλλά και σύγχρονοι όπως οι Midnight Juggernauts, οι Cut Copy, οι Empire of The Sun, οι Gotye, οι Jagwar Ma και πολλοί άλλοι που διέπρεψαν κατά καιρούς σε διάφορα είδη μουσικής. Ωστόσο, η μουσική τρέλα της τελευταίας πενταετίας παγκοσμίως είναι η αναβίωση ενός είδους που κυριώς Αμερικανικά αλλά και Βρετανικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες είχαν εξελίξει κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60, η Psychedelic Rock. Η Psy Rock πλέον βρίσκεται παντού. Φαίνεται πως είναι ένα μουσικό μικρόβιο που έχει "Μολύνει" για τα καλά τις Rock Bands ανά τον πλανήτη, κάτι που σίγουρα οι παλαιότεροι θα γνωρίζουν πως συνέβαινε απο τα 90’s ακόμα. Τότε ήταν συγκροτήματα όπως οι The Brian Jonestown Massacre στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και μπάντες όπως αυτές της σκηνής του Manchester όπως οι Blur και μετέπειτα οι Oasis και οι The Verve που δούλεψαν πολύ σε ένα παρακλάδι της, την Shoegaze. Φτάνοντας στις μέρες μας και με ένα πέρασμα απο την μετά Brit-pop εποχή με τους Kula Shaker και τις βαριές τους κιθάρες, μπάντες που έχουν ρίζες στα 60’s είναι σίγουρα οι The Black Angels, οι Tame Impala, οι Pond ...

Αυτές τις μέρες ζήσαμε όλοι στους ρυθμούς του Πάσχα και κατ’επέκταση την Αναστάσιμη ατμόσφαιρα.Την ανάσταση των νεκρών πραγματεύεται ωστόσο και μια από τις πιο επιτυχημένες και βραβευμένες σειρές της γαλλικής τηλεόρασης (απέσπασε το διεθνές Emmy καλύτερης δραματικής σειράς το 2013). Το όνομα αυτής, Les Revenants, σε απλά ελληνικά αυτοί που επέστρεψαν από τον τάφο. Η πλοκή της σειράς έχει στηθεί γύρω από το παράξενο γεγονός της επιστροφής από το θάνατο κάποιων προσώπων μιας ορεινής γαλλικής πόλης. Παρακολουθούμε λοιπόν μερικούς από τους πρωταγωνιστές να επιστρέφουν στη ζωή,ακριβώς όπως ήταν λίγο πριν πεθάνουν. Το πρόβλημα όμως είναι ότι όλα γύρω τους έχουν αλλάξει. Οι συγγενείς τους έχουν μεγαλώσει σε ηλικία, οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Στην αρχή γεννάται η επιφύλαξη απέναντι σε αυτό το φαινόμενο. Οι αναστηθέντες έχουν να αντιμετωπίσουν το δικό τους γολγοθά σε έναν κόσμο που τους κοιτάζει σαν εξωγήινους. Ο πρώτος κύκλος της σειράς ολοκληρώθηκε με 8 επεισόδια που σε κρατάνε σε αγωνία για το τι θα συμβεί στη συνέχεια. Τόσο η τοποθεσία στην οποία εξελίσσεται η ιστορία, όσο και η ατμοσφαιρική σκηνοθεσία συντελούν σε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα. Οι Γάλλοι τα κατάφεραν να στήσουν μια υψηλού επιπέδου τηλεοπτική σειρά, που έκανε αίσθηση σε όσους την παρακολούθησαν! Ο δεύτερος κύ...

Η Σύλβια Κλιμάκη, με την εκπομπή της, ‘’Στην Πράξη’’, μας παρουσιάζει μια Ελλάδα που προσπαθεί, καινοτομεί κι όταν ακόμα αποτύχει ετοιμάζει το επόμενό της βήμα. Αισιοδοξία είναι όλα όσα είναι η Ελλάδα. Άλλωστε, η ίδια δηλώνει, ‘’ Το μήνυμα της εκπομπής είναι ότι είμαστε όλοι ίσοι και όχι ίδιοι και μπορούμε να εμπνεύσουμε τον συνάνθρωπό μας μέσα από τις πράξεις μας και αυτά που πρεσβεύουμε.’’ Στην εποχή της κρίσης και της διάθεσης διεξόδου στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας, δηλώνετε αμετανόητα, ‘’Μου αρέσει να ζω στην Ελλάδα’’. Είστε φύσει και θέσει αισιόδοξη; Δεν είναι θέμα χαρακτήρα, έχω απόλυτη επίγνωση της οικονομικής κρίσης και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μου. Από την άλλη, όμως, ξέρω πως οι άνθρωποι βρίσκουν λύσεις, διεξόδους, τρόπους να είναι δημιουργικοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απίστευτη άνθιση των ελληνικών start-up επιχειρήσεων, ειδικά στο χώρο της τεχνολογίας, όπου σίγουρα υπάρχει τίμημα, πάρα πολύς κόσμος δεν θα πετύχει, σε καμία χώρα του κόσμου δεν πετυχαίνουν όλες, αλλά είναι αναμφισβήτητα και κόσμος που θα πετύχει, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Έστω και μέσα από την αποτυχία , θα βρουν το δεύτερο ή το επόμενο βήμα τους για να συνεχίσουν την επαγγελματική τους καριέρα. Οπότε, δεν είναι θέμα νοοτροπίας και χαρακτήρα ότι είμαι αισιόδοξη ...

Είναι από την Χιλή, ζωγραφίζει ακατάπαυστα, σχεδιάζει αγαπημένα είδωλα του παρελθόντος και τα μετατρέπει σε σύγχρονα πρόσωπα, κι εμείς τον ακολουθούμε μοιραία....

'Να σηκωθείς και να προχωρήσεις το μεσημέρι το δρόμο από την Ιερουσαλήμ προς την Γάζα. Εκεί είναιηέρημος', είπε η φωνή του Αγγέλου στον Φίλιππο. Έτσι ξεκινάει η μικρή ιστορία του ευνούχου Αιθίοπα και του ευαγγελιστή Φίλιππου από τις Πράξεις των Αποστόλων της Καινής Διαθήκης. Και ο Φίλιππος ακούει το θέλημα του Κυρίου και σηκώνεται να πάει στην έρημο όπου συναντά τον Αιθίοπα ευνούχο. 'Και ιδού ανήρ Αιθίοψ ευνούχος δυνάστης Κανδάκης της βασιλίσσης Αιθιόπων'. Δυνάστης δηλαδή άνθρωπος με πολύ υψηλό αξίωμα. Τώρα πολύ συζήτηση έχει γίνει και θα γίνεται για το τι ακριβώς η λέξη Αιθίοψ σηματοδοτεί. Ήταν μαύρος; Ήταν απλά υπήκοος αυτής της χώρας, πιθανόν εβραϊκής καταγωγής, που είχε ανέλθει σε υψηλό αξίωμα; Το σίγουρο είναι πως ήταν ένας άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας. Άλλωστε το ότι δεν αναφέρονται όπως σε άλλες περιπτώσεις στις Πράξεις περαιτέρω πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά και την καταγωγή του δίνει από μόνο του μια νότα μυστηρίου κι εξωτισμού. Το γεγονός πως είναι ευνούχος βέβαια εντείνει αυτή την αίσθηση. Οι ευνούχοι είναι το τρίτο φύλλο κυριολεκτικά, το οποίο δημιούργησαν οι ίδιοι οι άνθρωποι με μαχαίρι κι όχι ο Θεός. Παιδιά του 'ανθρώπου' λοιπόν και των συστημάτων εξουσίας του που αντιλαμβάνονταν τους υπηκόους των βασιλείων και των αυτοκρατοριών όπως τα κοπάδια των ζώων, σ...

Lars von Treir, Δαμάζοντας το Τέρας. Ταλαντούχος, εκκεντρικός, προκλητικός, διάνοια, ηλίθιος κ.ο.κ. Τόσα έχουν ακουστεί για έναν από τους πιο πολυσυζητημένους σκηνοθέτες της εποχής μας και όχι αδίκως. Μιας και έχουν γίνει άπειρες αναφορές στο έργο του καθόλη την παρουσία της στήλης, ήρθε λοιπόν και η ώρα του Σινεματογράφου να μιλήσει για το τέρας, να μιλήσει για τον Lars von Trier- το von φορεμένο από την εποχή των σπουδών του στη Κινηματογραφική Σχολή της Δανίας. Ετοιμαστείτε, διότι το θέμα θα τραβήξει. Στον λεγόμενο “κουλτουριάρικο” κινηματογράφο του σήμερα είναι πολύ ελάχιστα τα ονόματα που έρχονται κατευθείαν στο μυαλό όταν αναφερόμαστε στην νέα γενιά κινηματογραφιστών. Το όνομα όμως που θα έρθει κάθε φορά πρώτο κατά νου είναι αυτό του Τρίερ και κατέκτησε αυτή τη θέση διόλου τυχαία. Με μία αρκετά αλλόκοτη πορεία και βουτιές σε πλήθος από στυλ, από το αντί-κινηματογραφικό “Dogma” μέχρι την πανηγυρική κατάλυση του, ο πολυσυζητημένος και άκομψος σκηνοθέτης έχει αποδείξει ότι γνωρίζει το είδος του. Είναι πολλά πράγματα που τον ξεχωρίζουν, για μένα όμως τα κυριότερα είναι τρία: τόλμη, ειλικρίνεια και μία σκηνοθετική μαεστρία που παραπέμπει στους κλασσικούς. Η προσωπική μου σχέση με τα έργα του Τρίερ ήταν ανέκαθεν αυτή ενός πάθους-μίσους: Αριστούργημα-Απώθηση, το ενδιάμεσο δεν υπή...

Πιο εμπλουτισμένο, πιο ώριμο και πιο γεμάτο από ποτέ, το A/for ART ανοίγει τιςπόρτες του στην Θεσσαλονίκη, την πόλη που μεγάλωσε και επιθυμεί να κλείσει τονκύκλο του, ολοκληρώνοντας ότι ξεκίνησε. Η πλατφόρμα που πάντα υποστήριζε τους νέους δημιουργούς, που πριν δεν είχαν την ευκαιρία να αναδείξουν τα έργα και τις δυνατότητες τους, μετά από μια σειράεπιτυχημένων διοργανώσεων που μεταφέρθηκαν σε Αθήνα και Ρέθυμνο, ρίχνει τηναυλαία της, στην Αποθήκη Γ’, στο Λιμάνι στις 3 και 4 Μαΐου. Έχοντας καλεσμένους όλους εκείνους τους καλλιτέχνες που το συνόδευσαν, στηνπενταετή πορεία του, με ένα πολύ δυνατό μουσικό line up και με την καθιερωμένηπλέον ημέρα των μικρών καλλιτεχνών KID’S DAY ART, το A/for ART, θέτει ψηλά τονπήχη και υπόσχεται να ικανοποιήσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό. «Μια γιορτή για «άγνωστους» καλλιτέχνες, μια νέα συνθήκη για ζωτική έκφρασηκαι εναλλακτική δημιουργία… Στις 3,4 Μαΐου, στην Αποθήκη Γ' στο Λιμάνι, τοΦεστιβάλ θα κλείσει έναν κύκλο που άνοιξε με άγνοια κινδύνου και κλείνει μεωριμότητα πνεύματος και ψυχής.» Ο εμπνευστής του Φεστιβάλ, Κώστας Τίκης μιλάει για την μεγάλη αυτή γιορτή της Τέχνης στον Εξώστη! Νέο όνομα…νέα αρχή? Νέο όνομα, περισσότερη εμπειρία και προσοχή.. Κλείνουμε έτσι, έναν κύκλο πέντε χρόνων, πιο ώριμοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις όποιες...

Ο Κωνσταντίνος Αγιαννίτης έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στη σχολή Σταυράκου, εργάστηκε ως φωτογράφος και κινηματογραφιστής, συνεργαζόμενος με μεγάλες εταιρείες και τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά και ατομικά. Το 2010 διακρίθηκε για το ντοκιμαντέρ «xemeina», ενώ εν έτη 2014 έρχεται άλλη μία διάκριση από το εξωτερικό να προστεθεί στο βιογραφικό του. Το βραβείο Lifestyleτου διαγωνισμού κινούμενης φωτογραφίας από την Saatchi Gallery και Google+ ανήκει πλέον στον Έλληνα φωτογράφο Κωνσταντίνο Αγιαννίτη, ενώ το έργο του θα εκτίθεται μεταξύ των υπόλοιπων διακριθέντων μέχρι και τις 24 Μαϊου. Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με την φωτογραφία; Ξεκίνησα να φωτογραφίζω από την ηλικία των 17 με την θρυλική, και προσιτή φωτογραφική μηχανή για τα τότε χρονικά δεδομένα, την Zenith. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να μετατρέψετε αυτή την ασχολία σε μόνιμο επάγγελμα; Νομίζω ότι ερέθισμα το έχεις μέσα σου το ακολουθείς, μια φωνή εσωτερική σου λέει τι να κάνεις. Φυσικά μου άρεσε πάντα η εικόνα και η διάσταση που μπορεί να πάρει, ειδικά στον κινηματογράφο. Ως καλλιτέχνης είστε πολυδιάστατος εφόσον έχετε ασχοληθεί με το ντοκιμαντέρ, την φωτογραφία και την τηλεόραση. Ποιο από όλα αυτά σας εκφράζει περισσότερο; Ως κινηματογραφιστής πολλές φορές σημαίνει απλά να είσαι άρτια «τεχνικός» ώστε...

Η γιορτή καλλιτεχνικής δημιουργίας για παιδιά και γονείς «Φτου Βγαίνω» μετά την μεγάλη επιτυχία των δύο προηγούμενων διοργανώσεων επιστρέφει την Κυριακή 11 Μαΐου 2014 στον πολυχώρο πολιτισμού Block 33. Το «Φτου και Βγαίνω» αποτελεί έμπνευση και πρωτοβουλία των πιο δημιουργικών ομάδων της πόλης που δραστηριοποιούνται στο χώρο της παιδικής ψυχαγωγίας, της δημιουργικής απασχόλησης, των τεχνών και του αθλητισμού. Σκοπός της διοργάνωσης είναι η διάδραση γονιών και παιδιών έως 12 χρονών, μέσα από τη συμμετοχή τους σε δράσεις καλλιτεχνικού, αθλητικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα. Για μία μέρα παιδιά και γονείς θα έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε μία σειρά δράσεων και να έρθουν σε επαφή με τις τέχνες, με αθλητικές δραστηριότητες εναλλακτικού χαρακτήρα, καθώς και με δραστηριότητες που αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής, ευαισθητοποιούν, αναπτύσσουν την κοινωνικότητα και τη δημιουργία, διασκεδάζουν μικρούς και μεγάλους....

4 άνθρωποι της πόλης καταγράφουν τη μόδα και το στυλ στους δρόμους της Θεσσαλονίκης- και όχι μόνο! Κων.Καραμανλή, ΘεσσαλονίκηΚων.Καραμανλή, ΘεσσαλονίκηΣεούλ, ΚορέαΣτοκχόλμη, ΣουηδίαΛαδάδικα, Θεσσαλονίκη...

Οι Polkar κινούνται μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Είναι ένα συγκρότημα φρέσκο, με πολύ δόση από folk, rock αλλά και gospel στοιχεία. Είναι αγόρια ιδιαίτερα, με όρεξη και διάθεση για το κάτι διαφορετικό! Γι’ αυτό και με το που αρχίσουν οι πρώτες νότες τους να εισβάλλουν στ' αυτιά σου, δεν έχεις παρά να τους «ψάξεις» περισσότερο. Συζητήσαμε γι' αυτό το όμορφο μουσικό ταξίδι που έχουν ετοιμάσει για όλους εμάς. Τι σημαίνει Pӧlkar; Γίωργος: Pӧlkar σημαίνει στα σλάβικα “μεθυσμένος χορευτής που τραγουδάει φάλτσα”. Ή για κάποιους άλλους είναι μια μίξη μιας πολικής αρκούδας με ένα αυτοκίνητο του '50. Κανείς δεν γνώριζε τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι οι Pӧlkar είναι μια φυλή Πολωνών που κυνηγούσανε τους Βίκινγκς. Γιάννης: Κυκλοφορούν διάφορες φήμες. Θα σταθώ στην ερμηνεία που δίνει κι ο Γιώργος σχετικά με το μεθυσμένο χορευτή. Όχι ότι αποκλείεται να είναι φυλή Πολωνών. Επιφυλάσσομαι... Δεν είστε αποκλειστικά μουσικοί. Ασχολείστε επαγγελματικά και με άλλα πράγματα. Τι κάνετε εκτός σκηνής, λοιπόν; Γιώργος: Εγώ είμαι ηθοποιός. Αυτόν τον καιρό παίζω με τη Βίκυ Παπαδοπούλου στην παράσταση “Η Αφροδίτη με τη γούνα” στο Θέατρο Θησείον σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου. Γιάννης: Η πρωινή μου δουλειά είναι στο μουσικό τμήμα κεντρικού βιβλιοπωλείου της Θεσσαλο...

Την περασμένη Παρασκευή ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους συνθέτες μουσικού θεάτρου, όπερας αλλά και οργανικής μουσικής, ο ελληνικής καταγωγής Γιώργος Απέργης ήρθε για δεύτερη φορά στη Στέγη Τεχνών και Γραμμάτων του Ιδρύματος Ωνάση, σε συνεργασία και πάλι με το IRCAM, το κορυφαίο ινστιτούτο έρευνας για την ακουστική και τη μουσική. Με εργαλείο του την τεχνολογία θίγει το επίκαιρο ζήτημα της παρακολούθησης της ζωής μας χάρη στα νέα μέσα. «Πώς είναι να βλέπεις χωρίς να σε βλέπουν; Πώς είναι να παρακολουθείς τους γείτονές σου στο σ...

Μεγαλώνουμε, και το παιδί που ήμασταν κάποτε έχει χαθεί στην καθημερινότητα, τις δουλειές και τις ευθύνες. Όταν, όμως, βλέπουμε ένα παιδί να παίζει ανέμελα, αναπολούμε τις εποχές που το κυνηγητό και το κρυφτό ήταν οι μόνες μας έννοιες, τις εποχές που ένα κλαδί για όπλο μας έκανε παντοδύναμους και τίποτα δεν ήταν ακατόρθωτο. Μέσα απ’ το παιχνίδι... -Ταξιδέψαμε σε χώρες που υπάρχουν μόνο στην πιο μακρινή φαντασία με μέσο ένα ξύλινο αλογάκι, μια άμαξα από τουβλάκια και τις αναμνήσεις μας τις κάναμε κατασκευές που μας θυμίζουν τους τόπους που επισκεφθήκαμε. -Ανακαλύψαμε τους πιο δυνατούς και γενναίους ήρωες, τις πιο απροσπέλαστες κρυψώνες. -Βουτήξαμε σε λάσπες, σε λακκούβες , σε άμμο , σε χορτάρια και κυλιστήκαμε μέχρι να γίνουμε αγνώριστοι. -Μεταμορφώσαμε ένα κονσερβοκούτι σε μπάλα, ένα κεράσι σε σκουλαρίκι, ένα πανί σε ονειροσέντονο, ένα χαρτοκιβώτιο σε άμαξα. Η σημαντικότητα του παιχνιδιού για το παιδί είναι τεράστια, η φύση πάνσοφα έβαλε το παιχνίδι από τη νηπιακή μέχρι και την πιο προχωρημένη ηλικία για να πετύχει την αρμονική ανάπτυξη κάθε ψυχοπνευματικής και σωματικής λειτουργίας του ανθρώπου. Το μωρό, όταν κινεί ασυναίσθητα τα πόδια και τα χέρια του, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό, ικανοποιεί το παιγνιώδες του ένστικτο κι αποκτά έλεγχο του σώματός του. Μέσα απ’ το παιχνίδι το ...

Με τον πρώτο ανοιξιάτικο ήλιο και με αφορμή την ημέρα της Γυναίκας βρεθήκαμε στα καφέ της πόλης να κουβεντιάζουμε με φίλες-Πέντε κορίτσια, δραστήρια που επιμένουν να αγαπούν αυτήν την πόλη και να μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους και τα ενδιαφέροντα τους. Όλγα Κυριακίδου, Youth Worker- Μέλος των Παιδιών Εν Δράσει Αγαπημένο σημείο στην πόλη Όταν είναι ηλιόλουστη, η παραλία μπροστά στο Λευκό Πύργο. Όταν είναι βροχερή, οι διαδρομές μέσα στα στενά της. Όταν φυσαει ο Βαρδάρης, πάνω στο Σειχ Σου στο Καρά Τεπέ. Αγαπημένο τραγούδι Refugee – OiVaVoi Γιατί μένεις ακόμα εδώ; Για τα γνωστά γκαρντάσια. Γιατί σε κάθε στροφή, σε κάθε βήμα θα βρεις μια γνωστή φάτσα Γιατί ποιος θέλει να αποχωρίστει κάτι με το οποίο είναι ερωτευμένος; Τι δεν λένε ποτέ οι γυναίκες στους άντρες; ΟΧΙ. Αγαπημένο Βιβλίο Ο Κόσμος της Σοφίας, Γιοστέιν Γκάαρντερ Ο Λύκος της Στέπας, Έρμαν Έσσε Στέλλα Παπάζογλου- Aρχιτέκτονας Αγαπημένο σημείο στην πόλη Αγαπημένο σημείο είναι για μένα εκεί που φτιάχνει κανείς τις πιο ωραίες αναμνήσεις. Αγαπημένο τραγούδι Τελευταία αγαπώ πολύ το Whole Wide World στην εκτέλεση του Will Ferel από την ταινία Stranger than fiction. Γιατί μένεις ακόμα εδώ; Για τους φίλους μου, για τον ήλιο και τα χρώματα της πόλης και γιατί πάντα τελικά θέλεις να δημιουργείς στον τόπο σου κα...

Σαράντα καρέ, που δεν θα πιστεύετε ότι υπήρξαν πραγματικά. Και όμως κάποτε ήταν απλώς η καθημερινότητα. Δεν είναι ψέμα ότι μια φωτογραφία μπορεί με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και γλαφυρότητα να διηγηθεί ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός. Οι σαράντα φωτογραφίες που ακολουθούν κάνουν αυτό ακριβώς: Διηγούνται ιστορίες. Κάποιες είναι λυπητερές, κάποιες αισιόδοξες, όλες όμως απεικονίζουν το παρελθόν με τέτοιο τρόπο ώστε σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, να το κατανοούμε και να το συμβουλευόμαστε. Σε αρκετές από αυτές, πρωταγωνιστούν μεγάλες προσωπικότητες, στις περισσότερες όμως απεικονίζονται καθημερινοί άνθρωποι σε μεγάλες στιγμές της ιστορίας.Γυναίκα πηγαίνει βόλτα το μωρό της με ένα καρότσι φτιαγμένο για να προστατεύει από δηλητηριώδη αέρια, το 1938.Γυναίκες φωτογραφίζονται δίπλα στο κεφάλι του αγάλματος της Ελευθερίας, το 1885.Ο Έλβις Πρίσλεϊ στο στρατό, το 1958.Μικρά παπάκια χρησιμοποιούνται ως θεραπεία για βρέφη, το 1956.Ο W.H. Murphy και ο συνεργάτης του, κάνουν επίδειξη του αλεξίσφαιρου γιλέκου τους στις 13 Οκτωβρίου του 1923.Ο Τσάρλι Τσάπλιν σε ηλικία 27 ετών το 1916.Φωτογραφία του Χίντεμπουργκ την ώρα της συντριβής του, το 1937.Ιπποπόταμος σέρνει κάρο, το 1924.Η Annette Kellerman φωτογραφίζεται προσπαθώντας να προωθήσει το δικαίωμα των ...

Δέκα σχολεία από Αθήνα και Πάτρα, μια σκηνή, δύο ημέρες χορού.Η Ιωάννα Χατζηανδρέου βρέθηκε στη Στέγη και μας μεταφέρει.... Μια εμπειρία που θα θυμάμαι για πολύ καιρό, δύο μέρες γεμάτες χορό από νέα παιδιά που μέσα από την υπέροχα συντονισμένη προσπάθεια των χορευτών-δασκάλων τους παρουσίασαν αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος "Χορεύω άρα επικοινωνώ". Δέκα σχολεία από Αθήνα και Πάτρα δούλεψαν με τους Κάντυ Καρρά, Ανδρονίκη Μαραθάκη, Γιάννη Νικολαΐδη, Άρη Παπαδόπουλο, Μάρθα Πασακοπούλου, Δημόκριτο Σηφάκη, Έλενα Σταυροπούλου, Αντώνη Στρούζα, Μαρία Φουντούλη και Ηλία Χατζηγεωργίου. Στο πρόγραμμα της Πάτρας συμμετείχε και η χορεύτρια Carmen Nicole Smith, από την ομάδα Battery Dance Company της Νέας Υόρκης. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η προσήλωση και η αγάπη των παιδιών-εφήβων σε αυτό που είχαν να φέρουν εις πέρας, το ενδιαφέρον τους να μάθουν και η εκφραστικότητα που οι δάσκαλοί τους μπόρεσαν να τους μεταδώσουν κι όπου η παρουσία τους πλησίασε την πειθαρχία και αγάπη για το χορό επαγγελματιών χορευτών. Ύπεροχη στιγμή η είσοδος των μαθητών στην μεγάλη Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Έκπληξη, δέος, χαρά, αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα για το αν θα ανταπεξέλθουν στο μέγεθος της στιγμής και του χώρου. Αξιέπαινος κι ο συντονισμός των τεχνικών της Στέγης και ειδι...

Η, με έδρα τη Νέα Υόρκη, εταιρεία παραγωγής ταινιών Kid Guy Collective έχει ντοκουμεντάρει τα χάρτινα αγάλματα του Κινέζου καλλιτέχνη Li Hongbo, τα οποία έχουν προηγουμένως παρουσιαστεί από το Designboom. Ένω πρόσφατα παρουσιάζει την έκθεση ''tools of study'' στην Klein Sun γκαλερί, στη Νέα Υόρκη μέχρι τις 22 Μαρτίου, ο Hongbo χαράζει λεπτομερώς αναπαραστάσεις πορσελάνινων δημιουργημάτων με χιλιάδες φύλλα λεπτού χαρτιού. Επηρεασμένος από τον ενθουσιασμό του με τις παραδοσιακές κινέζικες διακοσμήσεις, γνωστές και ως paper gourds, οι οποίες περιλαμβάνουν επιστρώσεις από κολλημένα φύλλα χαρτιού, ο Hongbo χρησιμοποιεί μία δομή κερήθρας ώστε να δημιουργήσει ευέλικτες και δυναμικές αναπαραστάσεις των κλασικών έργων. Το video παραγωγής της Kid Guy Collective, σε συνεργασία με την γκαλερί ντοκουμεντάρει την αλλόκοτη κίνηση που υπάρχει, όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με αγάλματα που αψηφούν τη λογική, τραβώντας τα και μετατρέποντάς τα σε αφηρημένες, όμοιες με κολλητές δημιουργίες. Μιλώντας για τον Hongbo, η Kid Guy λέει ότι ο καλλιτέχνης ''τεντώνει τη φαντασία σου με μία στροφή στην παραδοσιακή γλυπτική.'' Το αργής κίνησης video εστιάζει στο μέσο του χαρτιού και στις μοναδικές ικανότητες που έχουν οι δουλειές του Hongbo, όταν παρουσιάζονται στον χώρο.Ένα κλασικό έργο φτιαγμένο από χαρτί, ...

Μικρή νεκροφιλική ιστορία με τυχερά παίγνια Όταν έχει παλίρροια μαζεύονται λέει στη νέα παραλία επιτήδειοι τζογαδόροι και παίζουν πόκερ κάτω από τα κόκκινα φωτάκια μέχρι τελικής πτώσης. Ακούνε Paco de Lucia στη διαπασών και καπνίζουνε πούρα αγνώστου προελεύσεως φυσώντας τον καπνό τους ανάμεσα σε μεταλλικές ομπρέλες. Τα ρούχα τους έχουν ξεφτίσει και διαπληκτίζονται συχνά με ποδηλάτες και πλανόδιους σκύλους. Ερωτευμένα ζευγαράκια σηκώνονται και φεύγουν ενοχλημένα καθώς οι χαρτοπαίκτες πλησιάζουν στ' απομονωμένα παγκάκια μπροστά απ' το μακεδονία παλλάς σέρνοντας μια πράσινη τσόχα κι ένα φουλ του άσου. Όταν όλα τα σημεία της παραλίας αποδειχτούν γκαντέμικα καταλήγουν απογοητευμένοι στην καντίνα πριν το βασιλικό θέατρο και βάζουνε στοιχήματα: ποιο σουβλάκι θα ψηθεί πρώτο, ποιος θα βγει πρωθυπουργός, πόσο θα ανέβει η τιμή του πετρελαίου, ποιό αμάξι θα μαρσάρει πιο δυνατά, ποια είναι η πιθανότητα ο κόσμος να τελειώσει απόψε ή αύριο το βράδυ. Κάτι τους σπρώχνει μέχρι τον λευκό πύργο, να κάνουν τον γύρο, ν' αγναντέψουν την θάλασσα και να υπολογίσουν πόσες χιλιάδες παρτίδες έχουν παίξει με συμπαίκτες που πολλοί τους είναι ήδη νεκροί εδώ και χρόνια. Κάποιοι από το ποτό, άλλοι από το τσιγάρο, άλλοι από κάποια σπάνια ασθένεια της ψυχής που ευδοκιμεί στην μεσόγειο. Μετά τραβάνε μελαγχολικοί ...